17. Bölüm: Ölüm Korkusu

274 14 0
                                    

Aylar sonra tekrar merhabaa!

Ay sizi çok özledim ve tabi bebeklerimide.

Nasılsınız bakalım?

Okul nasıl gidiyor, benim bir ay sonra okulum bitiyor ve mezun oluyorum dkdkkdkdkdk

Neyse hadi bakalım sizi daha fazla tutmayayım, siz okumaya ben de son sınav hazırlıklarıma başlayayım. Yorumlarda görüşürüz...

Bölüm şarkısı ;

Ceren Gündoğdu & Özgür Çevik -Tutsak
🌼🍷

Beyaz kefene sarılı kanlı cesetin kokusu bedenimi ürpertirken gecenin verdiği soğuk hava tenime batıyordu.

Yalan büyük bir katildi, tutuklanamaz ve asla ceza verilemezdi.

Korkak biri değildim ve hiç olmamıştım. Aynı zamanda yalanı asla tercih etmezdim, çünkü nefret ettiğim bir şeyi asla yapmazdım.

Yalan asla sakalanılmazdı, elbet bir gün ortaya çıkardı. Ama ben asla yalan söylememiştim ve yalandan hiç hoşlanmazdım. Yapmadığım bir şeyi bana yapmalarını asla sevmezdim.

Ama babam yapmıştı, bana yalan söylemiş ve beni kendi oyununda kurban vermişti. Beni kendi oyununun içinde tutsak etmiş bana cehennemi yaşatmıştı.

Ben annemi gözlerimin önünde kanlar içinde kaybederken bile güçlüyüm diye fısıldamıştım. Bu her zaman böyleydi. Benim gücüm annemdi, ben hep annemin kızıydım. O korkardı beni incitmekten, ama babam bile bile benim kemiklerimi kırmış, yaramı deşmişti. Ben hiçbir zaman babamın kızı değildim. Bu gerçekler yeni yeni gün yüzüne çıkıyorken canım yanıyordu.

Belki yalan söylememiştim, ama saklamak da birer yalanın örtüsüydü. Korkaktım belki de. Sevdiğim adamın gerçekleri öğrendiğinde babamı öldürmesinden korkuyordum.

O ne yapmış olursa olsun babamdı, bu gerçek hiçbir zaman değişmezdi.

O kızını yakmayı seçerken ben onun için sevdiğimden vaz geçiyordum.

Karşımda duran adama baktım. Aylar sonra karşıma çıkmış olan babama. Her şeyi bildiğimi öğrenmiş olmalıydı çünkü eğer bir şey bilmiyor olsaydım karşıma çıkmaya asla cesaret edemezdi, hele ki Çağrı yanımda iken.

Yüzünü örten kirli sakalları gürleşmiş neredeyse uzun olan saçlarıylaiçe girmişti.

Yüzüm ifadesizdi. O gece patlayan sokak lambasının altında karanlıkta duran çaresiz adam değildi karşımdaki. Bu hâle gelmesini kendi istemişti.

Benim babam aptal bir adam değildi, bugüne kadar yaptığı her şey planın oyunlarıydı. Peki bütün bu olanlar ne içindi? Yanında olduğu adam annemin katiliydi, o adam babamın en yakın arkadaşı Uğur'du.

Tutsak                                                              (Tamamlandı)Where stories live. Discover now