Özel Bölüm

626 79 125
                                    

Herkese mutlu yıllar dilerim
Hepinizin yeni yılı kutlu olsun çiçeklerim...

Eh geldik özel bölüme, bu bölümün kitapla kesinlikle bir bağlantısı yoktur, kafa karışıklığı olacağı için şimdiden açıklık getireyim.

Kitabımızı farklı kurgudan okusak, nasıl olur diye düşündüm, belki sizler de düşünmüşsünüzdür kim bilir...
 
Çağrı ve Yosun'u farklı tanıyacağız,  bu özel bölümde, nasıl olacağını ben de çok merak ediyorum, bakalım Çağrı Bey karşımıza nasıl çıkacak.

Bu bölümün, kitapla ilgisi yok, size sadece farklı, ve yeni yıl olduğu için farklı göstermek istedim.

Merak ediyorsunuz belki... Fazla vakit harcamadan başlayalım o zaman.

_________________________

Gözlerimiz, bazen çok istediklerimizi üzerinde bazen ise kayıplarımızın başında büyük bir süre bekler. Şu an ben en çok istediğim sonuç için günlerimi tek bir telefon başında, bir aramayla bekliyordum. Bu nasıl bir histi böyle, sadece bir arama... Bu kadar uzun sürmemeliydi, aklım bulanıyordu düşüncelerim arasında çıkan sorulara.

Cevap bulamıyor, meraktan ve heyecandan yerimde duramıyordum. Tek bir arama, sadece bir arama. Gözlerimi kapattım, gözleri önümde canlanan sahneyle, dudaklarım kendine hasret tebessümümle, canlandı. O an kulaklarımı dolduran, telefonumum melodisiyle, gözlerim hızla açıldı. Telefon heyecandan avuçları aramdan düşerken bu halime güldüm.

Hızla eğilip telefonu elime alıp aramayı yanıtladım.

"Alo"

Sesim o kadar telaşlı çıkıyordu ki, karşıda kişinin bir sorun olduğunu düşünmesini bile sağlayabilirdi.

"Merhaba, Yosun Karan'la mı görüşüyorum?"

Kalbim ritimlerini bozmuş hızlı hızlı atarken, karşıda olan kişinin bir bayan olduğunu anlamıştım, en azından daha rahat olabilirdim, bir erkek de olabilirdi.

"Evet, benim"

"Bize başvurduğunuz dosyayı inceledik, ve oldukça etkilendiğimizi söylemeliyim, çizimleriniz oldukça iyi. Ama şu var ki... Üzgünüm ama şirketimiz sıkı bir çalışma aşamasında ve bu dönemde her hangi bir çalışan almamız ne yazık ki mümkün değil"

Kadının söyledikleriyle yüzüm asılırken, gözlerim istemsiz dolmaya başlamıştı. Küçük bir hayalim... Beni buralara sürüklemişti. Ben kadın telefonu kapattı sanırken, az önce ki sesinden ödün vermeyen keyifli sesiyle konuştu.

"Ama şöyle ki, sizin çizimleriniz başka bir şirket tarafından çok beğenildi ve bunu söylemek isterim ki, o şirketle çalışırsanız hayallerinize ulaşabilirsiniz, yarın sizinle görüşmek istiyorlar, size adresi konum atacağım, başarılar dilerim, iyi günler"

Kadın telefonu kapattığında olduğum yerde çığlık  atarak yerimde zıpladım. Nazlı ve Raya beni gördüklerinde şaşkınlık içinde konuştular.

"Delirdin mi?"

"Ne oldu?"

İkisine gülümseyerek baktım. Yanlarına doğru gidip ikisine de sıkıca sarıldım. 

"Uzun zamandır beklediğim iş görüşmesinden haber geldi, yarın benimle görüşmek istiyorlar"

İkisi mutlulukla kahkaha atarak bana sarıldılar. Onların sevgisiyle kollarına sığındım. Saatler geçiyor ve ben mutluluktan yerimde duramıyordum, kardeş dediğim iki insan mutluluğuma ortak olarak bütün gün heyecandan yerimizde duramıyorduk. Biliyorlardı, o iş benim hayalimdi ve ben ilk adımı atmıştım. 

Tutsak                                                              (Tamamlandı)Where stories live. Discover now