His eyes [Completed]

Chapter 48

بعد از مرتب کردن پتو و اطمینان از دمای محیط، از اتاق خارج شد و دربش رو به آرومی بست...

● خوابید؟!!!

با صدا و سوال سهون که با دست های گره خورده بر روی سینه اش در ابتدای راهرو ایستاده بود، به سمتش برگشت و سرش رو به معنای تایید تکون داد و با قدمهایی آروم به سمت آشپزخونه حرکت و از کنارش عبور کرد...

● حالش خیلی بهتر شده...

خبری اعلام کرد و باعث توقف قدم های پسر بلندتر در چهارچوب آشپزخونه شد... چانیول به سمتش برگشت و نفس عمیقی کشید:

+ آره خیلی بهتره ولی نیاز به استراحت بیشتری داره...

سهون لبهاش رو جمع و با حالت متفکری سرش رو بالا و پایین کرد و در انتها با رفتن دوستش به داخل آشپزخونه پوزخندی زد و قدم های بلندی رو برای رسیدن به آشپزخونه برداشت و بعد از رسیدن به چهارچوبش با صدایی حرصی به حرف اومد:

● اما حال هیونا خوب نیست...

لیوان داخل دستهای چانیول که در حال شستنش بود داخل سینک رها شد و با چشمهای درشت شده و وحشتزده چرخید و رو به دونسنگش مضطرب پرسید:

+ حالش خوب نیست؟!!! چرا؟!!! چی شده؟!!!

● چرا خودت نمیای ببینی چش شده؟!!!

سهون با دستهایی که روی سینه اش گره میزد، طلبکارانه پرسید و چانیول قدمی به سمتش برداشت...

+ خواهش میکنم سهون!!! بهم بگو چی شده؟!!!

عاجزانه پرسید و پسر کوچیکتر که توانایی تحمل این حالتش رو نداشت، بازدمش رو حرصی بیرون داد و خیره به مردمک های مقابلش که از استرس میلرزیدن جواب داد:

● دلتنگ پدرشه... بی قرار آغوش پدر بی فکر و احساسشه... ناراحته از اینکه باباش حتی یادش نمیفته که حالشو بپرسه و سرش تماماً با یکی دیگه گرمه...

بدون توجه به چشمهایی که با هر جمله اش در ناامیدی و ناراحتی غرق میشدن، بیرحمانه تیر خلاص رو زد:

● غصه داره از اینکه باباش دوستش نداره...

+ مزخرف نگو...

چانیول با صدای گرفته ای حرفش رو قطع کرد و با قلبی سنگین به کابینت های پشت سرش تکیه داد و سرش رو پایین انداخت و به سرامیک های مقابل پاهاش چشم دوخت...

ابروهای سهون با سکوتی که ایجاد شده بود به هم نزدیک شدن و قدمی به جلو برداشت:

● نمیخوای دخترتو برگردونی پیش خودت؟!!!

پلک های چانیول بهم فشرده شدن و بعد از نفس عمیقی بدون بالا آوردن سرش با صدای خفه ای جواب داد:

+ بک به مراقبت نیاز داره...

● هیونا هم به مراقبت نیاز داره!!!