အပိုင်း (၄) Zawgyi

3.1K 53 0
                                    

"ေဟ့ ငါတိူ႕ေတြ ပါဆယ္ဂိမ္းေဆာ့ၾကမယ္ေလ"ေသာၾကာေန႕ဆိုေတာ့ study hourခ်ိန္မရွိတာမို႔ျမင့္မိုရ္တို႔ေတြေဆာ့ဖို႔ျပင္ၾကေတာ့တယ္။ေဘးခန္းကလူေတြလည္းပါတာမလို႔ေပ်ာ္စရာပင္။

"ခိုင္းတာလုပ္ရမွာေနာ္ မေရွာင္ရဘူး"ေပဖူးမွေျပာလိုက္ေတာ့အားလုံးကသေဘာတူသည္ဆိုတဲ့သေဘာျဖင့္ေခါင္းၿငိမ့္ျပၾကသည္။

တစ္ပြဲ..ႏွစ္ပြဲ...သုံးပြဲ...ၿပီးေလးပြဲေျမာက္မွာ စကၠဴဘူးေလးဟာ ျမင့္မိုရ္လက္ထဲမွာရပ္တန့္သြားေတာ့သည္။

"ေဟး ျမင့္မိုရ္အလွည့္ "အားလုံးကဝိုင္းေအာ္ၾကေတာ့သည္။

"ေပဖူး နင္တမင္လုပ္တာမလား"

"အမယ္ငါကဘာလို႔လုပ္ရမွာလဲ သူ႕ကံနဲ႕သူကို"လွ်ာေလးထုတ္ကာျမင့္မိုရ္ကိုေျပာင္ျပေနေတာ့သည္။

"ငါဘာလုပ္ရမွာလဲ"ျမင့္မိုရ္မ်က္ေစာင္းေလးခဲကာေျပာလိုက္သည္။

"သီခ်င္းဆိုျပ"

"ဟုတ္တယ္ ဟုတ္တယ္ ဂီတာတီးၿပီး သီခ်င္းဆိုျပ"အကုန္လုံးကဝိုင္းေျပာတာမလို႔ျမင့္မိုရ္မျငင္းသာေတာ့။ဂီတာေလးထုတ္ကာယူလာၿပီးကုတင္ေပၚျပန္ထိုင္လိုက္ေတာ့တယ္။က်န္တဲ့သူေတြက ေပဖူးကုတင္ေပၚထိုင္သူကထိုင္၊ခုံေပၚထိုင္သူကထိုင္ႏွင့္ပြဲစည္ေနေတာ့သည္။

"အဟမ္း အဟမ္း ဘာသီခ်င္းဆိုရမွာလဲ"

"အခုတေလာ နာမည္ႀကီေနတဲ့ အိုင္းရင္းဇင္မာျမင့္ရဲ႕ ဒဏ္ရာမ်ားနဲ႕ဆိုတဲ့သီခ်င္း အားလုံးသေဘာတူလား"

"တူတယ္ တူတယ္"အားလုံးသံၿပိဳင္ထေအာ္ေတာ့သည္။

"ဟဲ့တိုးတိုးေလ နင္တို႔ကလည္းေအာက္က အေဆာင္မႉးႏွစ္ေယာက္ အစ္ ဝါ့ခ်င္းေနာ္"ျမင့္မိုရ္ေျပာေတာ့အကုန္လုံးတေသာေသာျဖင့္ရယ္ၾကေတာ့သည္။

"တီခ်ယ္ေလးပဲရွိတာပါဟ မဆူပါဘူး တီခ်ယ္ႀကီးကလည္းဘယ္တုန္းကဆူဖူးလို႔လဲ ဒါပထမဆုံးမွမဟုတ္တာ"

"အင္းပါ အဲ့တာလည္းဟုတ္တာပဲ အဲ့တာဆိုငါဆိုေတာ့မယ္ေနာ္ နင္တို႔မရယ္နဲ႕"

"အင္း"

ျမင့္မိူရ္ သီခ်င္းဆိုရန္ moodသြင္းကာ ဂီတာေလးကိူစတင္တီးခတ္ေတာ့တယ္။

🌼မြတ်နိုးရသောပန်းတစ်ပွင့်🌼(Completed)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin