"Sırların zinciri koptu
Bedel kanla yazıldı
Yükselmek için yeniden doğdu
Yıkımın kıvılcımları dört bir yana savruldu."
*
Tanrıça tahtına kuruldu, kanını akıttı ve yalnızca sustu.
Topraktan doğan bir Kan Avcısı, kanına yazılan kutsal kaderde...
The world was on fire and no one could save me but you It's strange what desire will make foolish people do I never dreamed that I'd meet somebody like you And I never dreamed that I'd lose somebody like you
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Selamlar güzellerim, Sadece okuyun, ben kalbimi bıraktım...
⚔️
Açık, koruma bariyerinin büyülü katmanlarına rağmen yıldızlı gecede; hararetli kalabalık, ışıl ışın parlayan kandiller, meşaleler, maltızlar ve ocaklar yüzünden ansızın görme yetisini kaybetseydi, kalbi bir pusula gibi sarsak adımlarına yön verirdi. Kalbi dursa, iblisi; yıllar önce kaybettiği parçasının asılı olduğu bedene doğru süzülürdü. Alcard Rhyvar Zaolyen'in ruhundan sonra ona en tanıdık gelen ruha doğru çekilir ve kesinlikle cehenneme sürüklenmeden önce kayıp parçasını bulmanın derdine düşerdi.
Kor Alev Bayramı kutlamaları başlamadan önce Morlaniar Demir Köprüsünün daimi öfkeleri katlanmış ve iki katına çıkarılmış askerlerinin kontrolünden geçtikleri an, yakalanma korkusuyla çarpan kalbi bambaşka bir çarpıntıya tutulmuştu. Büzülüyor, sancıyor, atıyor bir an serbest kalıyor sonra yeniden başa sarıyordu.
Loiiraac bölgesinde Morlaniar kral naibi Orson'ın düzenlediği kutlamanın ikinci gününe yetişene kadar o çarpıntı gittikçe şiddetlenmiş, midesindeki kramplardan ve iblisinin derisinin altındaki gerginliğinden gözüne uyku bile girmemişti.
Kathudel ve Loiiraac bölgeleri arasındaki Beyazgece Ormanı'nı geçerken halkın çoğunluğu gibi atlarını ormanın içindeki ahırların önüne bağlamış ve patikaları yayan aşmışlardı. Morlaniar'ın birçok bölgesi bir mezarlıktan daha ölüydü. Ama Beyazgece Ormanı'nın kendine has, el değmemiş bir güzelliği vardı. Orman bodur ağaçlardan çok, çimenlerin ve çalıların arasında yetişen beyaz güllere ev sahipliği yapıyordu ve ormanın kadim sahipleri ateş böcekleri bu aylarda geceleri ortaya çıktığında beyaz güller nefes kesici bir manzarayla parıl parıl parlıyordu.
Morlaniar'ın halkı gerçek bir eğlencenin ve huzurla dolu kutlamaların hasretiyle Loiiraac meydanına akın etmişti. Rhyvar onların patlayan neşesini neredeyse haklı buluyor hatta onlar için üzülüyordu ama sonra aslında tüm Thallieos'a ait olan bir bayramı kendilerininmiş gibi benimseyip kutlamaları, onun gibilere içten içe lanet ederek geçirdikleri aklına geliyordu.
Sokaklardan meydana kadar şarkılar söyleyip dans edenler, her köşe başında ve meydanın etrafında ise tezgahlar vardı. Tellaklar çocukları tezgahlarına davet edip, anı gelince hep bir elden gökyüzüne salınacak kavanozlara doldurulmuş ateş böcekleri satıyordu. Atıştırmalıklar, kekler ve börekler; bayramın rengi kırmızı kıyafetlerle doluydu etraf.
