1 Ay Sonra
Yer altındaki vampirlerin artık huzuru kaçmıştı. Serkan'ın isyanı her bir yanda duyulmuş, vampirlere korku salmıştı. Artık eski huzurları yoktu. Huzurun yerini korku almıştı.
Yaşlı vampir ise isyana veya başka bir şeye önlem amaçlı, dışarıdan vampir getirmekteydi.
Büyük kapıdan içeri Alev girdi. Ama büyük bir öfkeyle. Merdivenin yanındakiler hemen önüne geçtiler. Alev adamlara yaklaşıp merdivenin ucundaki yaşlı vampire baktı.
" İsa nerede?" Yaşlı vampir gülümsedi.
" Bunu sorgulamaya hakkın yok. Git ve işini yap."
" Hayır. Ya isa buraya gelecek. Yada sen öleceksin." Dedi. Büyük kapı birden açıldı ve içeri onlarca vampir girdi. Alev'in etrafını çevirip beklemekteydiler.
Alev etrafındaki adamlara bakarken, yaşlı vampir Alev'e baktı.
" Seni isyan etmekten öldürtebilirim. Ama senin için başka planlarım var." Alev yaşlı vampire döndü.
" Benden ne istiyorsun?"
" Serkan'ı ve Demir'i öldürmeni. Eğer onları öldürürsen İsa ve seni serbest bırakıcam. İstediğiniz yere gitmekte özgür olacaksınız."
" Sana nasıl güveneceğim?"
" Hala nefes aldığına göre gitsen iyi olur." Alev adamların arasından geçerek kapıya doğru yürümeye başladı. Alev salonu terk edince yaşlı vampir arkasından sinsice gülümsedi.
Alev koridorda yürürken karşıdan Ebru geliyordu. Koridorun ortasında durup birbirlerine bakmaya başladılar.
" Nereye?" Ebru gülümsedi bu sorunun ardından.
" Bu koridorun sonu nereye çıkıyorsa oraya. Senin bu telaşlı halin beni çok meraklandırdı."
" Yapmamı istedikleri bir şey var. Onu yapıp geri geleceğim."
" Peki." Deyip yürümeye başladı. Ardından Alev arkasından bakıp.
" İsa için endişelenmiyor musun?" Ebru birden durup Alev'e döndü.
" Hayır. Neden endişe etmemi istiyorsun?"
" Farkındaysan 1 Aydır yok. Ben gerçekten endişeliyim." Ebru bu sorunun ardından gülümsedi.
" 1 Aydır görmeyen sensin. Ben istediğim zaman istediğim kadar görüyorum."
" Ne! Bu nasıl olur. Ben neden görmüyorum?"
" Sen vampirlerin yeni doğan üyesi olduğun için, yetkilerin kısıtlı. Yani bizim aramızda çömez diyoruz." Alev bu duruma sinirlenip arkasını dönüp hızlı adımlarla yürümeye başladı.
Ebru sinirlendiğini anladı. Onun hoşuna gitmişti. Resmen ağzı kulaklarındaydı. Alev gözden kaybolunca yürümeye devam etti.
Serkan odasında yatağında uzanıyordu. Üzerinde kıyafeti yoktu, çünkü kolunda alçı olduğu için giyip çıkarması zor oluyordu. Yatak başlığına sırtını dayamış öylece oturuyordu.
Artık canı sıkılmaya başlamıştı. Oflamaların surat ifadelerinden belli oluyordu.
Diğerleri aşağıda oturuyor Yasemin oğluna yemek hazırlıyordu. Sude Yasemin'in tepsiye yemek koyduğunu görünce ayağa kalktı. Mutfaktan çıkmadan yanına gelip durdurdu.
