Ebru'nun başında eşi Mahir bekliyordu. Uyanır diye biran bile gözlerini üzerinden ayırmıyordu. Mustafa içeri girdiğinde annesinin başında babasını görünce içindeki öfke bir anda kayboldu.
Babasının gerçekten sevdiğine ikna olmuştu. Hemen yanına gelip annesinin ne durumda olduğunu sordu.
" Baba annem nasıl?" Dedi. Mahir yanına gelen oğluna döndü.
" Bıraktığın gibi. Arada bir sayıklıyor ama uyanmıyor." Mustafa annesinin baş ucuna çöküp elini anlına koydu. İnanılmaz derecede ateşi vardı. Ardından ellerinden tutup annesine seslendi.
" Annecim ne olur geri dön. Seni çok özledik." Dedi Mustafa. Cevap gelmeyeceğini bile bile söylemişti bunu. Mahir oğluna destek olmak için yanına çöktü elini omzuna koydu.
" Sabret oğlum. Annen er yada geç uyanacak." Dedi.
Serkan evde oturmuş çok rahat bir şekilde kitap okuyordu. Kara yanında sinirden resmen kendini yiyip bitiriyordu. Bu durum Serkan'a bakışından belli oluyordu zaten.
Diğerleri ise işini gücünü bırakmış Serkan ve Kara'yı izlemektelerdi gülümseyerek.
Kara daha fazla dayanamayıp sinirini dışarı vurdu.
" Ya sen o kızla neden el ele tutuşuyorsun?" Dedi. Serkan kitap okumayı bırakıp Kara'ya döndü.
" Anlaşma yaptığımız için Kara. Yani bu bir gelenek gibi bir şey."
" Hayır benim anlamadığım neden uzun süre?"
" Kara abartma. O sadece benim." Derken Kara sözünü kesip kendi tamamladı.
Eski sevgilin. Tamam her şey olmuş bitmiş. Sen onunla uzun uzun el sıkışmalar bakışmalar. Bune ya, tekrar deneyin isterseniz." Dedi. Ama Kara gözlerinden ateş saçıyordu resmen.
Serkan kısa bir düşünmenin ardından bunun kıskançlık belirtisi olduğunu anladı. Gülümseyerek.
" Kıskandın mı?" Dedi. Kara durumunun farkına varmıştı. Rezil olduğunu düşünüyordu. Kendine gelmişti ama bir geç kalmıştı. Çünkü içindekilerini dökmüş niyetini belli etmişti.
Herkes ona gülümseyerek bakmaktaydı. İçlerinden hiç biri kötü bakmıyor resmen bu ilişkiyi onaylamaktaydılar. Kara etrafına bakıyor herkes mutlu ama kendisi gergindi.
Serkan kolundan tutup kendine çevirdi. Elini Kara'nın suratına koydu.
" Sakin ol. Eğer rahatlayacaksan herkes duysun. Kara'yı çok seviyorum. Aşığım ona." Dedi. Kara bu mutlu haberin ardından etrafına baktı. Etrafındakiler iki kat daha mutlu olmuştu.
Kara Serkan'a dönüp oturduğu yerde sarıldı. O gerginliği bir anda kayboldu. Yerini mutluluk, aşk ve şehvete bıraktı. Rahatlaması için Serkan'da Kara'ya sarılmıştı.
Serkan bir yandan sarılmış diğer yandan annesine bakmaktaydı. Yasemin kafasını salladıktan sonra Serkan gülümsedi.
Karanlık ormandan sert ve sessiz bir rüzgar esti. Bütün ormanı daire çizerek dolaşmaktaydı. Büyük bir hızla Serkan'ın evine ilerlemekteydi. Rüzgarın içinde eski yıllardan kalma zırhlar vardı.
İçinde ise rüzgardan askerler vardı. Son sürat yoluna ilerliyordu. Boşluğa çıktığında Serkan'ın evi vardı. Çevresinde dönmeye başladı, evin etrafında dolanmaktaydı.
Bir kaç tur Serkan ve ailesi rüzgarı görememişti. Sevgilisiyle ilgileniyor yanındakilerle gülüp eyleniyordu. Bir daha geçtiklerinde Serkan fark etti ama göremedi. Susup birden camdan dışarı bakmaya başladı.
