Enemies To Lovers || ChanBaek

20

"Nereye gidiyoruz."

"Sen kaşındın, ben de seni kaşımak için götürüyorum."

Arabanın kapılarını kitlediğinde siktir çekerek lanet okumuştum. Korkumu anlamaması için rahat bir şekilde konuştum.

"En fazla ne yapabilirsin ki?"

Dalga geçer gibi sırıtıp yandan bana baktığında sesli bir şekilde yutkunup bakışlarımı kaçırmıştım.

•••

"İn arabadan."

"Yok, ben almıyayım."

Kapımı açıp öylece beklediğinde yapmacık bir gülümseme sundum. Dün ki yoldan gelmiş, fakat çok daha yükseğe çıkarak bir eve gelmiştik. Ormanın en yüksek kesimlerinde neden bir ev vardı?

"İner misin, indireyim mi?"

"İkisine de hay-"

Cümlemi bitirmeden beni kucağına alarak araçtan indirdiğinde ayağıyla kapıyı kapatarak beni yere indirmişti. Arabaya geri bineceğimi anladığında hızla anahtardan kapıları kitlemişti.

"Ee, geldik ne oldu?"

"Takılmak isteyen ve beni kışkırtan sendin."

Önden yürüyüp evin girişine geldiğinde evin etrafında dolanıp geri gelmişti. Anahtarı sallıyarak kapıya yöneldiğinde tek kaşımı kaldırmıştım. Yok böyle bir rahatlık. Anahtarı buraya mı saklıyordu. Gerçi, hangi gerizekalı buraya gelip eve girmeye çalışırdı ki. Kapıyı açarak eve girdiğinde peşinden bende girmiştim. Waow, işte bunu beklemiyordum.

"Sizin evde kapı yok mu?"

Dalga geçtiğinde kapıyı kapatarak evi incelemeye başladım. Direkt salona giriliyordu. Ilerde solda merdivenler vardı. Merdivenlerin altı mutfağa giriyor, mutfağın sağındaysa lavabo olduğunu tahmin ettiğim kapıya gidiliyordu. Tam sağımda bar köşesini inceleyip kendimi solumda ki koltuğa bırakmıştım.

"Niye burda bir ev var?"

Elinde ki iş ile uğraşırken kısa süre bana bakarak konuştu.

"Bunu mu merak ettin?"

"Sorularıma hep soruyla karşılık veriyorsun."

"Cevaplamam için bir neden yok."

Tuhaf bakışlarımı hissetmiş olacak ki cevaplamıştı.

"Benim evim, yalnız kalmayı çok sevdiğim için burada takılırım çoğu zaman."

"Daha yeni gelmiş olmalısın, çok temiz."

"Hep temiz."

Göz devirip merdivenlere baktım.

"Yukarıda ne var?"

"Yatak odam."

"Başka?"

"Bu kadar?"

"Kocaman alan, sadece senin odan mı?"

"Burayı kimse bilmez ve gelmez, ilk getirdiğim kişisin."

"Kendimi özel mi hissetmeliyim?"

Cevap vermeyip suratıma bakındığında tek kaşımı kaldırmıştım. O da sırıtıp cevaplamıştı.

"Hayır, beni çok kışkırttığın için en rahat edebileceğim alana getirdim."

"Tamam da, ne için?"

Derin bir nefes alıp bıkkınlıkla dışarıya verdiğinde omuz silktim.

"Sadece sinirlendiğinde mi sıcaklıyorsun?"