26

893 90 11
                                    

Annem yere yığılmış, çığlıklar atıyordu. Kafaları ayrılan gövdelerin başında öylece duruyor oluşu ikimizi de şaşırtmıştı.

"Anne."

İkimizde aynanda konuştuğumuzda kafasını kaldırıp bize baktı. Gözlerinden akan yaşları elinin tersiyle silip doğrulmuş, bize bir anda yapışarak sarılmıştı.

"Çocuklar, iyisiniz!"

Bize sıkıca sarılıp geri cekildiğinde ağızım açık, kaşlarım çatık bir şekilde ona bakıyordum.

"Bedenleri görünce, sizi başkalarının alıp kaçırıp öldürdüğünü düşündüm. Onların bileklerine dokunduğumda ikisinin de son anılarında sizleri boğuyorlardı."

Ağlak ses tonuyla konuşup geri çekildiğinde derin nefes alarak kendine gelmişti.

"Siz salak mısınız? Ne diye öldürdüğünüz vampir bedenlerini burada öylece bırakıyorsunuz? Ne kadar korktum haberiniz var mı? Beni hiç düşünmüyorsunuz!"

Kendine geldiği gibi bize kızmaya başladığında bu sefer derin nefes alan bizdik.

"Anne, birçok vampir kasabaya geldi. Hepsi dört dönüyor. Hepsini hallettikten sonra yakacağız. İşimiz var koşuşturup vampir avlıyoruz. Tek tek yakmakla uğraşamayız ya."

İkimizinde omuzuna sertçe vurup dikkatli olmamızı söylemiş ve yardıma ihtiyaç olup olmadığını sormuştu. Neden çıktığını sorduğumuzda avlanmak için çıktığını dile getirmişti. Irene ile onu eve geri gönderdiğimizde gözden kaybolmasını izlemiştik.

"Manyak karı."

Irene sessizce mırıldandığında sırıttım. Az önce toplandığımız alana geri dönmeye başladığımda bileğimden tutarak durdurulmuştum.

"Amacın ne? Neden kurtlarla iyi anlaşmaya çalışıp kendini kanıtlıyorsun?"

"Biraz da olsa bu arada ki düşmanlığı törpilemek için."

"Buna ihtiyacımız yok."

"Biliyorum."

Hızla tekrar az önce ki alana geldiğimizde çok daha fazla kurtla karşılaşmıştık. Az önceki kurtlar onlarla konuşmuş olmalı ki hâlâ üzerimize atlayan bir kurt yoktu. Baekhyun meraklı bakışlarını saklayamazken az önce ki kurtlarda da büyük bir merak vardı.

"Anneniz..?"

"İyi, sorun yok. Az önce öldürdüğümüz bedenlerin bileklerine dokunmuş. Son anılarında bizleri öldürmeye çalıştıkları için annem de bize zarar verdiklerini düşünmüş. "

Herkesin kaşları havalandığında omuz silktim, evet çok saçmaydı.

"Annenin yeteneği bu mu?"

Aralarında oldukça meraklı kurt sorduğunda baş sallamakla yetindim. Ağızından etkilendiğini belirten bir ses çıktığında sırıttım. Konuyu hızla değiştirirken yaklaşık 20 25 kurtun arasında olmak beni germişti.

"Nerede olduklarına dair fikri olan?"

"En son gördüklerimiz flamia ormanındaydılar. Yakalayacağımız zaman ağaç tepelerine çıkıyorlar."

"O zaman şöyle yapalım, biz Irene ile ağaçların tepelerinden tekip edelim. Onları yakaladığımızda yere indiririz. Siz de öldürürsünüz. Ama önce nereden ve ne için geldiklerini sorgulamamız lazım."

"Vampirlerle iş birliği yapmak, gittikçe zevkli oluyor."

Kaslı çocuk omuzlarını gerip parmaklarıyla oynayıp sıktığında sadece izleyebilmiştim. Baekhyun konuştuğunda göz ucuyla ona baktım.

Enemies To Lovers || ChanBaekWhere stories live. Discover now