♠ ♦ ♣ ♥ Alice in Borderland ♥ ♣ ♦ ♠

44

Op de hoek van de straat blijf ik terughoudend staan kijken naar de zeppelin met daaronder de gigantische pokerkaart met daarop de harten boer.

Ik moet zeggen dat een psychologenpraktijk nou niet bepaald mijn droomarena is voor een harten spel, maar die zeppelin van de schoppen heer komt akelig dichtbij. Mijn hoofd werkt doorgaans beter dan dat mijn uithoudingsvermogen is, dus ik besluit mijn kansen hoger in te zetten op dit spel dan wanneer ik zou moeten vluchten voor die maniak.

Vlak voor de ingang blijven we alle drie staan om naar het scherm dat boven de deuropening hangt te kijken, maar al snel zoeken Soran en ik elkaar op. 'Dat is..' begin ik. 'Keji,' zeggen Soran en ik dan tegelijkertijd, waarnaar we elkaar fronsend aankijken. 'Hij ligt al vijf maanden in coma,' zeg ik verbaasd. 'Is het hem écht?!'

Soran en ik kijken weer naar het scherm, waar de jongen die een schooljaar onder ons zit op verschenen is. 'Beste spelers,' zegt hij in een opgenomen filmpje, 'ik ben de harten boer. Welkom bij mijn spel.' Ja, het is hem echt. Hoe is hij hier beland? Wat doet hij in Borderland? En waarom hebben we hem nog niet eerder gezien hier? 'Ik nodig de spelers die er klaar voor zijn om zichzelf te confronteren graag uit in mijn praktijk om samen op weg te gaan naar heling. Let op: alleen wanneer je er werkelijk voor open staat om diep op jezelf te reflecteren, zul je verlossing vinden.'

Links boven in de hoek verschijnt er "1/8" in beeld, wat waarschijnlijk betekent dat er acht spelers kunnen meedoen en er nu één binnen is. Is dat Keji?

'Wat doen we?' vraagt Yuki terwijl hij zijn blik op iets achter ons richt. Ik hoef niet om te kijken om erachter te komen waar hij naar kijkt; de schoppen heer is zo te merken akelig dichtbij gekomen. 'Laten we naar binnen stappen,' zegt Soran resoluut. 'Sosuke zei dat de harten boer ons zou helpen als we zouden aangeven dat we zijn spel uitgespeeld hebben.' Zijn houding verandert naar een plotselinge onzekerheid. 'Hopelijk heeft deze wereld Keji niet te veel veranderd..' Ik kijk nogmaals naar het scherm, waar het filmpje met Keji daarop weer begint af te spelen. Alles aan hem ziet er anders uit dan hoe we hem kennen, maar we hebben geen keuze. Die maniak komt steeds dichterbij en we willen antwoorden.

'Laten we gaan,' zeg ik, waarop we alle drie naar binnen stappen. Wanneer we de doorzichtige rode laserstralen voorbij zijn, voel ik me kalm en onrustig tegelijk. We zijn weer even veilig van die maniak, maar wie zegt dat het lot dat we nu zullen gaan meemaken beter is? Zwijgend vervolgen we onze weg door de gangen, waarnaar we uitkomen bij een soort woonkamer. Voor de ingang staat een tafel met daarop zeven mobieltjes en niemand minder dan Keji staat daarachter.

'Welkom,' zegt hij met een vriendelijke glimlach. Onwennig kom ik dichterbij en kijk ik hem aan. 'Kairi,' zegt hij dan met diezelfde intonatie in zijn stem, 'wat fijn om je te zien, deze keer zelfs in het echt.' Wat hij daarmee bedoelde weet ik niet, maar ik besluit hem een vriendelijk knikje terug te geven. 'Keji,' zeg ik dan, waarnaar hij Soran aankijkt en hem een kort knikje geeft. 'Jou ken ik geloof ik nog niet,' zegt hij terwijl hij naar Yuki kijkt, die hem achterdochtig onderzoekt. 'Yuki, toch?' Nu kijkt Yuki nog achterdochtiger. De twee jongens hebben elkaar nog nooit ontmoet en toch weet Keji zijn naam. 'Hoe ken je mijn naam?' vraagt hij daarom, waarop Keji glimlachend zijn hoofd schudt. 'De vragen zullen straks aan bod komen,' zegt hij vriendelijk. Hij knikt naar de mobieltjes. 'Registreer jezelf en maak het jezelf gemakkelijk. Jullie kunnen de hygiënefaciliteiten gebruiken en bijkomen in de lounge. Het spel zal beginnen wanneer we compleet zijn.' Zo te horen kan dat nog een lange tijd gaan duren. De jongens pakken zonder iets te zeggen hun mobiel en willen al doorlopen, maar ik ben daar niet toe in staat.

'We komen van Sosuke's spel,' vertel ik Keji, waarom weet ik niet zo goed. 'Dat weet ik,' zegt hij met een glimlach. 'Ik had al verwacht dat dit het pad zou zijn dat je zou bewandelen.' O..ké? 'Maak jezelf comfortabel,' gaat hij verder, 'want het kan nog wel even duren voordat het spel zal beginnen.'