SON REİS

8. BÖLÜM

(Galeri)

Behzat: Orda iki kardeşi de öldürecektik.
İlyas: Alpaslanın intikamı ile ben yanarken iki saat laf ettik adamlarla.
Haşmet: Oğlum ben size intikam almayacağız mı dedim daha sonra diyorum siz niye laf anlamıyorsunuz.
Tipi: Sonra sonra ne zaman sonra.
İlyas: İyi abi biz bekleyelim ama onlar yarın Behzatı alırlar sende görürsün.
Behzat: Alsın alsın bakalım ben ne yapıyorum onlara.
Haşmet: İlyas onlar normal bir mahalle çetesi değil adamların arkasında daha güçlü kişiler var.
Alpaslan: Haşmet abi doğru söylüyor fevri davranmamak lazım.
Enişte: Yapma yeğenim sana bunlara yapanlara birşey yapmayacak mıyız?
Alpaslan: Yapacaz ama doğru vakit diyorum Enişte.
İlyas: Yarın ben Ünal beye toplantı koymasını isteyeceğim orda ne yapacağımıza karar veririz.
Behzat: İyi dedin kanka.
Haşmet: İyi hadi evli evine köylü köyüne.
Tipi: Düş önüme Haşmet.

(Çakırbeyliler Evinde)

Hayriye Ana: O valiz ne kızım.
Özlem: Gidiyorum anne.
Hayriye Ana: Nereye gideceksin bu saatte hem ne gitmesi.
Ömür: Annem haklı Özlem nereye.
Özlem: Ben sevdiklerimi kaybetmekten korkuyorum belki ondandır.
Ömür: Bak geldiler siz konuşun ondan sonra karar ver istersen.
Alpaslan: Hayırdır Özlem.
Özlem: Konuşabilir miyiz biraz.
Alpaslan: Olur gel şöyle.

Alpaslan: Ee anlat ne oluyor.
Özlem: Sana daha düne kadar işkence yaptılar ve bugün onların karşısına hesap sormaya gittin.
Alpaslan: Eee...
Özlem: Yani bugün kurtuldun ama yarın ölebilirsin veya kızımız Özlem var ya ona birşey olursa ben ne yaparım Alpaslan.
Alpaslan: Hayatım düne kadar böyle bir sorunumuz yoktu şimdi niye böyle bir sorun yaratıyorsun.
Özlem: O sorun her zaman vardı ama sana en son yaptıklarından sonra kopma noktası oldu.
Alpaslan: E hayatım bizim hayatımız bu ve sen beni bu halde kabul etti.

Ömür: Sesleri yükselmeye başladı. Kavga etmesinler.
Hayriye Ana: Ben şimdi ne yapacağımı bilirim.
İlyas: Ana rica ediyorum otur sen şimdi daha da ortalığı yakarsın. Ben bir Özlemle tek konuşayım.

İlyas: Alpaslan bize bir müsade et.
Alpaslan: Amca daha lafım bitmedi.
İlyas: Çık lan dışarıya kıza bağırma. Ben Özlem kardeşimle tek konuşacağım.
Alpaslan: Konuşun bakalım.
İlyas: Ne oluyor Özlem. Bizim bilmemiz gereken ne var.
Özlem: Abi sevdiğim adamı ve kızımı düşünüyorum ve bu karanlık hayat bizi çok yaşatmaz.
İlyas: Önemli olan çok yaşamak mı? Bak kocan kızın sen anın tadını çıkarsana. Yarın ne olacak diye yaşanmaz kızım insanı bu öldürür. Senin ve Ömürün görmesini istediğim bir kadın vardı bu hayatta.
Özlem: Kim abi o kadın?
İlyas: Rahmetli Meryem yengem. O kadın öyle bir kadındı öyle bir anneydi ki senin kızının isminde yeğenim vardı bu bizim karanlık dünyamız sebebiyle öldü ama o kadın dimdik durdu evine hanımlık yaptı hiç bir zorluğa yenilmedi. Rahmetli abim evden çıkarken hiç geride kalanları düşünmezdi niye biliyor musun?
Özlem: Niye abi?
İlyas: Çünkü evinde kimseyi aratmayacak bir eşi vardı ondan. Şimdi sil o göz yaşlarını bavulunu çıkar odana sana anlattığım kadın gibi ol.
Özlem: İlyas abi iyi ki varsın.
İlyas: Asıl sen iyi ki varsın. Hadi bakim.

Ömür: Ne oldu İlyas.
İlyas: Evde kalması için biraz konuştum oda kabul etti.
Hayriye Ana: Ne dedin uşağım.
İlyas: Orası da bana kalsın ana. Hadi hayatım bizde yatalım artık. İyi geceler anne.

(Odada)

Ömür: Hayatım gerçekten sen ne söyledin Özleme.
İlyas: Çok mu merak ediyorsun.
Ömür: Evet.
İlyas: Meryem yengem gibi ol dedim oda kabul etti.
Ömür: Nasıl yani.
İlyas: O gibi evinin hanımı ol iyi bir eş ol o gibi cesur ve hayata korkusuz bak  dedim.
Ömür: Ben çok görmek isterdim Meryem yengeyi.
İlyas: Keşke hayatım. Onun gibisi zor. Benim hayatımda bir tane yengem var oda Meryem yengem.
Ömür: Ceylan abla? Oda rahmetli Hızır abinin eşi ya.
İlyas: Ona yenge demem o benim için abladır. Ama oda iyidir yani. Neyse hayatım çok yorgunum yatıp dinlenmek istiyorum iyi geceler.
Ömür: İyi geceler.