SON REİS

22. BÖLÜM

(Galeri)

Ömür: İlyas... Ne oluyor bu ne hâl?
İlyas: Hiç birşey göründüğü gibi değil.
Haşmet: Birisi burda ne olduğunu adam akıllı anlatsın yoksa yemin ederim ikinizi de öldürürüm.
(Haşmet Silah Doğrultur)
Alpaslan: Napıyosun Haşmet abi indir silahı. Amcam yok diyorsa yoktur.
Enişte: Oturup konuşalım Haşmet Ağa.
Haşmet: Ne dinleyeceğim söylecekleri yalanları mı?
Nur: Bi dinleyin sadece...
Hızır Ali: Amca niye susuyorsun.
İlyas: Ben diyeceğimi dedim yeğenim göründüğü veya sizin anlayacağınız gibi değil. Bana güvenen güvenir yok güvenmeyen de kendi bilir. Bu saatten sonra ben suçsuzum diye kimseyi ikna etmeye çalışamam.
Ömür: İndir abi silahını sıkacağın kurşuna bile değmez. Gidelim...
(Haşmet ve Ömür Gider)
İlyas: Ya sen niye benim başıma böyle böyle bir olay geldi demiyorsun da susuyorsun.
Nur: Ben ne diyeceğimi bilemedim.
Alpaslan: Senin burda ne işin var Nur?
Nur: Annem vefat etmiş sabah bende ne yapacağıma nereye gideceğimi bilmedim buraya geldim.
İlyas: Ya ben senin sevgilin miyim akraban mıyım niye buraya geliyorsun.
Nur: Üstüme gelip durmayın zaten  psikolojim bozuk.
İlyas: Yok yok yanlış kişi ölmüş keşke ben ölseydim de şu günleri görmeseydim.
Enişte: Allah gecinden versin İlyasım.
Hızır Ali: Amcam böyle giderse zaten Haşmet abi o işi görecek.
İlyas: Herkes çıkabilir mi odadan şuan çok sinirliyim kötü birşey yapmak istemiyorum.
Alpaslan: Amca...
İlyas: Çıkın ulan!!!
Alpaslan: Yürü Nur sende.

(Haşmet Ömür Arabada)

Haşmet: Ağlama Ömür değmez.
Ömür: Ben kendi hâlime ağlıyorum abi.
İçerden çıkmışım kocamı göreyim diye yanına gidiyorum ama o elin yabancı kadınıyla sarmaş dolaş.
Haşmet: Hiç merak etme o İlyası da o kadını da öldüreceğim.
Ömür: Değmez abi değmez. Ne olur eve gidelim.
Haşmet: Hangi eve?
Ömür: Evlenmeden önce yaşadığım kendi evimize.
Haşmet: Doğru dedin bacım.

(Akşam Çakırbeyliler)

Hayriye Ana: Ne diyorsun sen uşağım.
Hızır Ali: Valla herşey anlattığım gibi.
Didem: Ah halam be.
Hatice: O İlyas nerde?
Enişte: Şimdi gelir heralde.
Mine: İlyas abim geldi ama odasına çıkıyor.
Hayriye Ana: Çağır gel.
Hızır Ali: Fazla yüklenme amcama  babaanne.
Hayriye Ana: Siz karışmayın.
İlyas: Ne oldu ana gelsin demişsin.
Hayriye Ana: Sen ne yaptığını sanıyorsun uşağım.
İlyas: Ne yapmışım ben?
Didem: Halamı aldatmışsın enişte.
İlyas: Didem boş boş konuşup benim tepemin tasını attırmayın ben bırak Ömürü aldatmayı düşmanını bile aldatmayan adamım.
Hatice: Hızır Ali o kadına sarılıyordu dedi.
İlyas: Kadının annesi ölmüş ağlaya ağlaya benim yanıma gelmiş ne yapsaydım.Teselli verdim hepsi bu.
Mine: Ama Ömür abla başka şekilde anlamış abi bunu.
İlyas: Didem sen bi bak gel Ömüre hatta kocan da izin verirse üç beş gün kal yalnız bırakma.
Didem: İyi olur.
Hızır Ali: Ben seni bırakırım hadi hazırlan.
Hayriye Ana: Şimdi ne olacak.
İlyas: Bana güvenmeyen kadınla  bundan sonra bir ilişki yürütmem ana.
Enişte: Ömürden bahsediyoruz İlyas.
İlyas: Kimse kim enişte.
Mine: Onun yerine kendini bir koy abi.
O şekilde görsen ne yaparsın.
İlyas: Dinlerdim olayın aslını dinlerdim.
Hatice: Bırak Allah aşkına sen mi dinleyeceksin.
Enişte: Haticem haklı öyle birşey görsen konuşmadan silahına davranırsın. 
İlyas: Ben odaya dinlenmeye çıkıyorum rahatsız etmeyin.
Hayriye Ana: Merak etme uşağım akşam akşam sen herkesi rahatsız ettin biz etmeyiz.

(Façalıların Evinde)

Emine: Ne diyorsunuz siz Haşmet.
Haşmet: Yapmaz dedin yaptı Emine.
Tipi: Yapmaz diyorum Haşmet yapmaz İlyas öyle şeyleri beceremez.
Ömür: Yaptı ama Tipi abi artık savunup durmayın.
Hakan: Abi Hızır Aliler geldi.
Behzat: Yanında İlyas var mı?
Hızır Ali: Yok abi maalesef biz geldik.
Didem: İlyas abi dedi git diye ondan geldim.
Emine: O ne demek öyle.
Hızır Ali: Emine abla işte bu olaylardan sonra yanında olsun diye.
Tipi: İlyas eve gelince ne dedi Dido.
Ömür: Ne diyecek tabiki inkar etti.
Didem: Yok hala öyle yapmadı. Sarıldığı kadının annesi ölmüş oda galeriye gelmiş İlyas abinin yanına.
Emine: İlyas da dayanamadı teselli etti tabi.
Haşmet: Ona mı kalmış. Ceylan var Aziz Beyi var bir tek ona mı kaldı yani.
Hızır Ali: Bizde öyle düşündük ama ilk aklıma sen geldin demiş.
Behzat: Ne yapsın abi kapısına ağlayarak gelen kadını kovsun mu? Biz böyle insanlar mıyız. Bizde sarılır teselli ederiz ne var bunda.
Uzatma Ömür yürü evine git.
Ömür: Sen sus Behzat. Bilmediğin işlere karışma. Ben odama gidiyorum.
Behzat: Kızım sen evlenince odanı Tipi abiye verdik. Gel buraya adam nerde kalacak. Valla gitti.
Tipi: Bişey olmaz dadaş ben salonda yatarım.
Didem: Ben halama bakayım.
Hızır Ali: Neyse bana da müsade.
Behzat: Sağol Hızır Ali.
Hızır Ali: Ne demek abi iyi akşamlar.
Emine: Sanada.
Haşmet: Bundan sonra İlyasla konuşan oturan hatta ve hatta ona selam veren beni karşısına alır.
Emine: Haşmet kusura bakma da ben sizden önce İlyası tanıdım  gardaşımdan ayırmadım ben selamlaşırım da görüşüm de. 
Behzat: Al benden de o kadar abi. Olayı dinledik işte bişey yokmuş ki.
Tipi: İlyas gardaşım adamdır bende konuşurum görüşürüm kimse engel olamaz dadaş.
(Haşmet Odasına Gider)
Emine: Mümkünse herkese iyi geceler.