SON REİS

17. BÖLÜM

(Çakırbeyliler Evinde)

Ömür: İlyas bi konuşalım mı?
İlyas: Olur gel. Konu ne hayatım?
Ömür: Konu senin Alpaslana olan davranışın.
İlyas: Benim öyle bir konum yok.
Ömür: Sen her ne kadar yok desende yeğenini, eşini ve çocuğunu evden attın farkında mısın?
İlyas: Yanlış ben sadece Alpaslanı attım eşi ve çocuğu da mecbur onunla gittiler.
Ömür: Aynı şey işte. Bana bak İlyas  herkes hayatında hata yapar hatasız bir insan mı olur. Gel bu işi başka yollarla çöz.
İlyas: Ömür çok yorgunum.
Ömür: Alpaslan arıyor hayırdır inşallah.
Efendim Alpaslan.
Alpaslan: Ömür, Zeynoyla Özlem orda mı?
Ömür: Hayır burda değiller. Evde yoklar mı?
Alpaslan: Yoklar. Başlarına kötü birsey gelmesinden korkuyorum.
Ömür: Tamam sakin ol. Ben şimdi İlyası yolluyorum bakarsınız bir taraflara.
Alpaslan: Tamam.
İlyas: Ben bir yere gitmem nereye yolluyorsun Ömür.
Ömür: Kayıplarmış. 
İlyas: Kim kayıpmış Ömür?
Ömür: Özlemle Zeyno. Gidin bir yerlere bakın sesi iyi gelmiyordu Alpaslanın.
İlyas: Valla Ömür senin hatrın olmasa şurdan şuraya gitmem de. Neyse.
Ömür: Bana haber vermeyi unutma.
İlyas: Tamam.

(Alpaslanın Evinde)

Alpaslan: Amca...
İlyas: Nasıl kayıplar niye haber vermiyor bir yere giderken sana.
Alpaslan: Amca aslında not var.
İlyas: Ne notu?
Alpaslan: Şu not.
(İlyas Notu Okur)
İlyas: Oğlum bunlar kayıp değil ki kaçırılmış.
Alpaslan: Bende bundan dolayı panik oluyorum.
İlyas: Aramadın mı hiç telefona çıkmıyor mı?
Alpaslan: Kapalı amca.
İlyas: Tamam sen sakin ol şimdi. Galeriye bir gidelim orda ne yapacağımıza karar verelim. Ara sen bizimkileri oraya gelsinler.
Alpaslan: Sen geç arabaya ben geliyorum amca.
İlyas: Tamam.

(Galeri)

İlyas: Bana bakın burda konuşacağımız herhangi bir şeyi başkalarına söylerseniz özellikle Enişte seni yemin ederim babamın oğlu olsa vururum.
Enişte: Konu ne İlyas? Haticemden bile saklayacağım şey.
İlyas: Haticen bile bilmeyecek Enişte. Şuan galerinin deposunda kaç kişi varsa sadece bunlar bilecek ve burdan dışarı çıkmayacak.
Zafer: Sen nasıl emredersen Reisim.
Fahri: Artık söyleyecek misin İlyas?
İlyas: Özlemle Zeynoyu kaçırmışlar.
Hızır Ali: Amca sen ne dediğinin farkında mısın?
Alpaslan: Duyduklarınız doğru. Ben eve gittiğimde evde yoklardı ve şu not vardı.
Enişte: Bakim yeğenim.
Hızır Ali: Kimden şüpheleniyorsun kuzen.
Alpaslan: Cemalden.
Enişte: Emin misin yeğenim.
Alpaslan: Başkası aklıma gelmiyor.
Fahri: Ya çetenin işiyse?
İlyas: Onlar yapamaz. Yemez yani.
Hızır Ali: Gidelim basalım o Cemalin mekanını kurtaralım Özlemleri.
İlyas: Biz bilmiyor muyuz yeğenim mekan basmasını o herifin İstanbul'da kullandığı kaç tane mekanı vardır nerden bulacaksın.
Alpaslan: Amcam doğru söylüyor. Ben gidiyorum.
Enişte: Nereye Alpaslan.
Alpaslan: Ben gidince amcam size söyler.
(Alpaslan Gider)
Hızır Ali: Nereye gitti şimdi bu amca.
İlyas: Aziz beyine.
Fahri: Biz ne yapıyoruz peki İlyas.
İlyas: İlk başta dediğim gibi bunu evdekiler de dahil herkes ama herkesten saklıyoruz anladınız mı? Şimdi gidin bir araştırın bakalım nerde bu herifin mekanları. Ön izlenim yapın.
Zafer: Sen nasıl istersen Reisim.
(Herkes çıkar)
İlyas: Alo Ömür.
Ömür: Ne oldu hayatım. Bir haber mi var.
İlyas: Yok Ömür. Sen kimseye bu konudan bahsetme.
Ömür: Emin misin?
İlyas: Eminim eminim. Ben eve gelemeyeceğim bir kaç işlerim var beni bekleme.
Ömür: Tamam. Hadi görüşürüz.

(Alpaslan Aziz Görüşmesi)

Aziz: Bu notu ben bizim çocuklara vereyim onlar araştırsın.
Alpaslan: Neyini araştıracaklar ufak bir kağıda yazılmış yazı işte.
Aziz: Sen bizim işi çocuk oyuncağı mı zannediyorsun.
Alpaslan: Özür dilerim. Eşimi ve çocuğumu sağ salim bulabilecek miyiz?
Aziz: Onun için uğraşacağız. Artık devletler arasında tankla tüfekle silahla savaş bitti. Şimdi savaşlar akılla yapılıyor ve senin istihbaratının gücüne bakılıyor.
Alpaslan: Yani benim ailem üzerinden iki devlet savaşa mı girdi?
Aziz: Aynen öyle ya onların istihbaratı yada bizim istihbaratımız kazanacak.
Alpaslan: Bu savaşı kazanmazsak cümle alemde bizim yüzümüze tükürsün.