Abimin Kankası || Texting

AK/69

Sellaamm

Uzun süre Narkotik'e bölüm atmadığım için biraz oralarda takıldım. Şimdi de buralardayım mdndma

Şaka maka finalden önce ki son bölüm..

Vayyy bee.

Hala şoktayım.

Neyse bölümü bitirince bişeyler daha eklerim illaki buraya. Şimdilik iyi okumalar :*

...

"Bak şimdi. Çok basit yavrum. İki hece. Tekrar et."

Ateş oldukça ciddi bir ifade ile konuşup heceledi.

"A-teş."

Karşısında adete 'ne diyor bu avel' dercesine bakan kız kardeşi Su hiç bir tepki vermedi.

Konuşmayı yeni yeni söken Berrin Su'ya adını söyletme çabası bundan ibaret değildi. Bunun için neredeyse günlerdir uğraşıyordu.

"Abicim bak iki hece diyorum ya! A-teş."

Eliyle bir solunu bir sağını gösterip tekrarladı.
"A-teş."

Berrin Su elinde ki oyuncağını sallarken güldü ve tekrarladı.

"Atataaa!"

Ve her zaman ki gibi Atata demişti. Bunun üzerine pes etmeyen Ateş isimini yeniden heceledi.

"A-teş."

"Atataaaa!"

"Ateş yav Ateş!" Dedi bu kez uzata uzata. Ama cevap değişmedi.

"Atataa."

Tekrar tekrar denemesinin üzerine pes eden Ateş yalandan sinirlendi.

"He, bok atata." diye mırıldanıp yaptığına son verdi. Tam önüne döneceği an Berrin Su tekrarladı.

"Bok."

Söylediği şeyle gözlerim hızla açılırken Ateş'de şaşkınlıkla Berrin'e bakıp "lan!" diye yükseldi.

"Kız sen ne diyorsun unut bakayım hemen o kelimeyi!"

Berrin daha da eğlenip gülerken tekrar etti. "Bok." Ve yeniden kahkahalarla gülmeye başladı.
Elimde ki soğuması için karıştırdığım yemeği masaya bıraktım. Ve ellerimi belime yerleştirip Ateş'e döndüm.

"Al işte! Beğendin mi yaptığını? Adımı öğreticem diye tutturdun çocuğa küfür öğrettin. İyi halt yedin Ateş."

Kızmamın şokuyla bana dönüp kendini savunacağı sıra Berrin Su yeniden konuştu.

"Halt!"

Bu kez ikimizde aynı şokla Berrin'e döndük. Ateş ayağa kalkıp "yemin ederim inadına yapıyor bak! Yemin ederim" diye bağırırken Berrin tepkilerimizden ne kadar eğlendiğini belli eden gür bir kahkaha atmaya başlamıştı.

Şaşkın ifademi topladım. Ve ilerleyip Berrin'i kucağıma aldım. "Bu kadar eğlence yeter küçük hanım. Şimdi yemek vakti" deyip onu kendi sandalyesine oturttum.

Ve yemeğini yedirmeye başladım. Ateş sigara içmek için balkona çıkacağını söyleyip yanımızdan ayrıldı. Bende sessiz sedasız öylece yemeğini yedirmeye devam ettim.

Zaman ne çabuk geçiyordu. Doğduğu günü daha dün gibi hatırlıyordum. Şimdi yürüyordu, az çok konuşuyordu.

"Ama tüm bunlara rağmen hala kendi yemeğini kendin yiyemiyorsun ha? Akıllı bıdık seni" diye yalancıktan kızarak burnuna dokundum. Gülmeye başladığında kaşlarımı çattım.