Abimin Kankası || Texting

AK/10

Sellaam

Medyadaki afet Ateş'ciğimiz olur

Ateş düştü içimee

Neyse sizlere iyi okumalar..

...

Boğazımı temizleyip abime döndüm. Karan önünde ki kahvesini yudumlayıp "Gece sen Ateş'i ve Murat'ı daha önce görmedin değil mi yanımızda" diye sorunca başımı iki yana doğru salladım.

"Murat hepimizin yeni tanıdığı bir arkadaşımız, Ateş liseden beri arkadaşımız" diye onları tanıtırken beni de "kız kardeşim, Gece" deyip ikisine tanıttı. Gözlerim ile masayı süzerken Yalçın'ın burada olmayışınada içten içe bir küfür mırıldandım.

Karan'a dönüp "Yalçın nerde" diye sordum. Abim yerine Kutay bana doğru eğilip "tabi hemen kankanı merak et beni hiç görme" dediğinde ona gülümsedim. Durumu toparlama adına onunla sohbete başladım. Şu anda karşımda Ateş olduğu için diken üstündeydim. Rahat hareket edemiyordum. Çünkü benden şüphelenmesi çok doğaldı. Tabi ben onu tavırlarım ile çelişkiye düşürmezsem.

Kendin gibi davranma Gece, kendin gibi davranma Gece, kendin gibi davranma!

Kendi kendime gazı verip adeta sevimlilik abidesiymişim gibi davranma kararı aldım. Gözlerim artık isyan bayrağı çekip Ateş'e kaydı. Yanında oturan Murat'ın söylediği bir şeye sırıttıktan sonra paketinden bir sigara çıkarıp dudaklarına yerleştirdi. Zor bela gözlerimi ondan çektim.

"Menüyü uzatır mısın Karan?"

Cici kız tavırlarıma devam ederek yalandan menüyü istedim. Sipariş vermek gibi bir niyetim yoktu. Bir an önce adam akıllı bir bahane bulup burdan sıvışmalıydık. Hayvan gibi acıkmıştım ama karşımda Ateş varken yemek yiyebilir miydim? İşte bu konuda emin olamıyordum. Masada sohbet muhabbet dönerken biz Yade ile menüye gömüldük. Sözde menüyü incelemek adına birbirimize yaklaştık.

"Yade gidelim buradan."

Fısıltımın üzerine bana daha çok yaklaştı. "Nasıl gideceğiz? Daha yeni geldik. Sağlam bir bahane bulmamız gerekiyor" dedi. Bende aynı fikirdeydim ancak bahaneyi bulamıyordum. Çaresizce ona baktım. İçimden yardım çığlıkları atıyordum. Aniden Yade öne atıldı. Elimde ki menüyü yakalayıp kapattı ve masaya geri koydu.

"Bu kafede salata yok mu?"

Ortaya attığı bu sorunun üzerine muhabbete ara veren beylerin hepsi Yade'ye döndü. Karan "yani menüde yoksa yoktur" diye yanıtladı Yade'yi. Dediğim gibi basit düşünürdü. "Şey ben şu an diyetteyim. Salatadan başka bir şey yiyemem. Gece kafe değiştirsek senin için sorun olur mu" diye sorduğunda parlayan gözlerimle ona baktım. Sen nasıl bir kralsın böyle?

"Hayır tabi ki, diyet bozmak en büyük lanetlerden biridir. Burada sezar salatası çok güzel olan bir kafe vardı. Oraya gidelim istersen."

Kurduğu oyuna çok güzel ayak uydurmuştum ki Karan araya girdi. "Ya ne diyeti Alla aşkına? İnceciksiniz zaten" demesinin üzerine çatık kaşlarımla ona döndüm. "Kızın şevkini kırma" diye çıkışıp kızdığımda anlık olarak özüme dönmüştüm. Boğazımı temizleyip yüz ifademi düzelttim. Cici kız halime geri döndüğümde "biz kalkalım yedikten sonra hala oturursanız geliriz abicim" dedim. Durum kurtarmakta üstüme tanımazdım. Yine harika iş çıkarmıştık.

Sonunda masadakilere toplu bir veda yapıp poşetlerimizi aldıktan sonra kafeden ayrıldık. Tüm bu süreçte Ateş'e bakmamak için kendimle büyük bir savaş vermiştim. Nedendir bilmem. İnsan sevdiğine bakarken bile kendini ele vermekten korkardı işte. Derin bir nefes verip Trend Kafe'den uzak bir yere gidip oturduk. Sözde diyette olan Yade hamburger menü siparişi verirken ben tost ve kola almıştım. Gerçekten açtım. Ki dışarıda fast food yemekten hiç haz almasam dahi bu seferlik tosta göz yumacaktım.