Chapter 54

411 24 8
                                    

"M-mommy?" We heard Sandra's voice at nag katinginan kami ni sandro.

Maya is not around, umuwi muna siya para kumuha ng gamit.

"S-sandro..  she's finally awake!" Masayang saad ko at hinawakan ko kaagad ang kamay ni sandra.

"We were so nervous, anak" ani ni sandro at nilapitan na rin niya si sandra.


"I'm so sorry for making you worried" she said and pouted.

"No, don't say sorry. It's not your fault but i told you na ask my permission first before going to the pool right??" Saad ko sakaniya

"B-but mommy, someone pushed me" She said and i was shocked hearing those words

"Wh-" hindi pa man din natapos ang aking sasabihin ay biglang may kumatok kaya binuksan muna ni sandro yun.

"Sandra!" I saw dave walking towards Sandra and he brought her some basket of fruits.

"Dada! You're here also.." She happily said and dave kissed her forehead.

"I'm so worried! I can't forgive myself if something bad happen to our little sandy" Dave said and sounds so worried talaga

"I'm now fine, dada! So you don't have to blame yourself" She happily said.

"I'm happy that you survived!" Dave said and smiled to sandra.

They were busy talking to each other then i noticed sandro's not here anymore kaya naisipan kong lumabas ng room muna.

"Dave, i'll be back" Paalam ko kay dave at sumang-ayon na siya.



"W-what are you doing here?" I asked sandro. I-i know he's in pain also


"There's dave already.. she won't need me naman" He coldly said while looking at the window. We're here at the hallway.



"You're still Sandra's father kahit baligtarin mo yung mundo." Pag linaw ko sakaniya he looks jealous.



"I'm not a good father! And i will never be a good one." He almost yelled kaya medyo nataranta ako.


"Sandro please calm yourself..." nag makakaawa ako sakaniya dahil hindi naman ako sanay na naririnig siyang sumisigaw.



"How could i calm?! If my daughter can't even accept that i am her father huh? I am so disappointed for myself."  He said with a loud voice


"Sandro.. i hope you can understand everything" I said with my calm voice.


"Actually.. it's because of you! You hide her from me. Kung sana hindi ka naging selfish sa anak natin edi sana tanggap niya ako ngayon! Sana kilala niya ako ng buo!" Pag sigaw niya saakin kaya naman bigla na lang bumagsak ang mga luha ko.



"Sandro.. i-i'm so sorry" I said pleasing him to calm down. I even hugged him but he pushed me away.



"I can't even forgive myself! Nang dahil saakin andito yung anak na'tin dahil hindi ko manlang alam na mahilig siya sa pool.." he said and he is very mad. "Because you are so selfish! A selfish mother" he added na para bang binuhusan ako ng nag yeyelong tubig.




"Fine! It's all my fault now.. blame me all you can! Sana pala hindi ko na lang sinabi ang lahat saiyo, para hindi na ito nangyari pa!! Ang hirap sayo hindi ka sanay umintindi, hindi ko tinago si Sandra sayo ng walang dahilan! Tandaan mo lahat ng ginawa ko ay may mga rason. At hindi lang para saakin. Sige i'll accept everything hurt me if you want but sana alamin mo manlang yung mga rason kung bakit ko ginawa ang lahat!" I shouted and i slapped him.



He love me like a politicianWhere stories live. Discover now