Lies Between Us (Completed)

Chapter 33

Chapter 33

Matapos 'kong marinig ang usapan ng mga babae sa loob ng banyo ay naging malamig ang turing ko kay Clate. Ni hindi ko siya magawang sulyapan. Hindi ko siya magawang komprontahin dahil natatakot ako na malaman ang totoo. Para'ng hindi ko yata kayang tanggapin na sa pangalawang pagkakataon ay niloko ulit ako. 

Bakit nga ba nila ako niloloko? May mali ba sa 'kin? Maganda naman ako, mayaman at talentado well except lang sa ugali medyo tagilid tayo roon. Pero kahit na sapat na ba iyon para paulit-ulit akong lokohin?

"You looked sad. Did something happened? Kagabi pa kita napapansin na tila wala ka sa mood. You can tell me what's bothering you babe."

I saw in my peripheral vision that he glanced at me. Kasalukuyan na nasa loob kami ng kotse ngayon pabalik ng Roxas City. His father called that there is a emergency so he need to go home. Bukas pa dapat kami uuwi kaso pinapauwi na siya agad ng Daddy n'ya. Hindi ko pa nakikilala ang ama n'ya pero halos magkasing-tinig lang sila nito.

To be honest I really enjoyed our vacation at Boracay but except for the bathroom scene of course. Hindi ako nakatulog buong gabi sa kakaisip no'n. Kaya siguro napansin ni Clate na medyo stress ako dahil sa dark circles sa ilalim ng mga mata ko.

I let a long sigh before nodding at him without glancing to his face. Ayaw ko munang makita ang mukha n'ya ngayon, simula kagabi hindi ko siya tinapunan ng tingin sa tuwing nag-uusap kami. Mabuti na lang at hindi naman ito pa nagtanong dahil wala pa talaga ako sa mood para kausapin siya.

"Hey... What is the problem? Are we okay? You don't looked at me when we're talking. I didn't remember that we fight." He caressed my hand that rested on my thighs.

Binawi ko ang kamay sa kan'ya. Please, let's  just go home peacefully. I don't want to burst out today. Let me rest at least. Hindi ko iyon isinatinig kahit gustong-gusto ko iyong sabihin sa harapan n'ya. I don't have energy I guess.

"No... I-It's j-just... I'm tired..."

"You're lying..." It's not a question but a statement.

Umangat ang ulo ko sa sinabi n'ya at mariin na nilingon siya.

"Gaya ng ginagawa mo?" I uttered.

Hindi ko sana siya papansinin ngunit na triggered ako sa sinabi n'ya. Ang galing mo rin magpaikot ah, hindi man lang kita pinaghinalaan. Nalukot ang noo nito nang lingunin n'ya ako. He looks puzzled.

"What do you mean Sly?"

Inihinto n'ya ang sasakyan at tumingin sa 'kin na naguguluhan. Is he acting? Kung umaarte lang siya, ang galing n'ya kung gano'n. He can win best actor for his acting skills. Umarko ang kilay ko. Sumandal ako sa upuan.

"Why did you stop? Come on! Just forget what I said. Wala lang ako sa mood." I looked away because of lies that came out on my mouth.

Hindi ko talaga alam kung paano ko sa kan'ya sabihin. Hindi pa ako handa. O sadyang duwag lang talaga dahil natatakot ako sa magiging kahihinatnan nito.

Akala ko tatahimik na ito ngunit nagulat na lang ako nang iangat n'ya ang panga ko at itinapat sa mukha n'ya. Nanantiya ang malalim n'yang mga mata.

"Mag-usap nga tayo. Ano bang problema? Did I do something wrong? I'm going insane thinking what I have done wrong. You kept on avoiding me and treating me coldly after that night. Babe... We can't solve your problem if you won't tell me what's wrong..." His jaw clenched.

I'm getting pissed. Tinabig ko ang kan'yang kamay ngunit hindi rin ito nagpatalo at mas lalong dumiin ang hawak sa 'kin. I throw him a dagger looks. Kung nakakamatay lang ang tingin kanina pa 'to natuluyan.