Lies Between Us (Completed)

Chapter 34

Chapter 34

Para'ng akong nauupos na kandila, nangangatog ang aking binti. My lips quivered. A tears shimmered in my eyes. Napaupo ako sa sahig mahigpit ang kapit sa papel. No... This is not true! Hindi ako ampon! Impossible! Magkapareho kami ng features ni Mommy at Daddy. Baka nagkamali lang ako sa pagbasa.

I glanced again on paper hoping that the name will change. But it's still the same. Walang nagbago buong pangalan ko pa rin ang nakalagay doon. I crumpled the paper and throw it on the ground. Napahilamos ako sa aking mukha habang humihikbi.

Bakit kailangan nilang itago sa 'kin?

Sino ang totoo 'kong magulang?

Bakit kailangan nila akong ipaampon sa ibang tao?

This is not happening! Hindi, hindi ko kayang tanggapin na hindi ko sila ang magulang ko. If I am dreaming please, wake me up. Ayaw ko nito. Ayaw 'kong tanggapin.

All these time I'm just an adopted child. Ni minsan hindi sumagi sa isip ko na isa akong ampon. Ramdam ko kasi kung gaano ako kamahal ng mga magulang ko kaya hindi ko pinagduduhan. Lahat ng gusto ko ibinibigay naman nila. And then I always make a troubles but Dad never ground or get angry at me. Tapos ampon lang pala ako?

"Oh God! Why are you crying and sitting on the floor?!" It was Mom's voice. Punong-puno  ng pag-aalala ang kan'yang boses.

Umangat ang noo ko nang marinig siya. Sa nanlalabo 'kong mata ay nilingon ko ito. Tiningala ko siya. She stared at me with her confuse expression.

"A-Am I a-adopted? It's not true, r-right M-Mommy?" garalgal ang boses 'kong tanong.

"I'm your daughter... Say it Mom that... I'm y-your true d-daughter... Please, I beg you..."

Her mouth fell open. She frozed of my remark. Nakita ko ang pagkataranta sa kan'yang mga mata. Then, it hits me, I am adopted. Hindi nila ako tunay na anak sa kilos pa lang n'ya mismo nang tanungin ko.

"S-Sly..." Her soothing voice made me cry again.

I cover my mouth with my hands to stop my low sobs and whimpers. I never thought that my life is like a telenovela. Hindi ko inaasahan na nasa drama ko lang dati ito napapanood ay nangyayari na sa 'kin ngayon.

"S-So, I'm r-really an a-adopted? N-No, I c-can't a-accept it..." Umiling ako.

"Y-You're my d-daughter Sly even we're not related but you are my daughter in my heart, sweetie... " Umiiyak na rin ito.

Namumula na ang kan'yang maputing balat. I wonder why they need to lie to me? Sana sinabi na lang nila sa 'kin nang bata pa lang ako para maaga 'kong nalaman at hindi ako mahihirapan na tanggapin.

Sinubukan n'yang abutin ang braso ko ngunit tinabig ko lang ang kan'yang kamay. They should tell me when I was still young! Why they need to kept it from me?! Kaya pala wala  akong maalala masyado noong bata ako na kasama ko sila ampon pala ako.

Gusto 'kong magalit at sumbatan sila ngunit hindi ko magawa. I can't deny the fact that they treat me like their own child. Hindi sila nagkulang sa pag-aasikaso sa 'kin kahit na sobrang busy nila sa trabaho gumagawa pa rin sila ng paraan upang magkasama kaming tatlo.

"Y-You l-lied to me... Y-You and Dad..." Humihikbi 'kong sambit.

"I'm s-sorry sweetie.  W-We j-just want to p-protect y-you." Her eyes welled up.

Umiwas ko nang tingin nang malingunan ang kan'yang mukha na basa ng luha. Even I'm hurting I can't bear looking at her when she was crying.

"Protect for what?" She just looked away.