Lies Between Us (Completed)

Chapter 45

Chapter 45

After an emotional talked with Clate we decided to go back to the party. Ilang minuto ring kaming dalawa na nag-iyakan sa loob ng suite n'ya. Para'ng hindi ko pa rin mapaniwalaan ang lahat ng sinabi n'ya. Everything feels surreal. Pakiramdam ko panaginip lang ang lahat.

Hindi nga naging madali ang nangyari sa 'kin at ng kambal subalit mas doble pa pala roon ang naranasan ni Clate. Imagine, trying his best to save us by telling lies to me para hindi lang ako mapahamak but at the end I faced car accident. Na naging dahilan para sisihin n'ya ang sarili kahit iniisip n'ya lamang ang kapakanan ko. The pains, the sorrow and the mourning he experienced. The Tan's are so evil and manipulated. I loathed them to hell!

Hindi n'ya man sabihin ang totoong nararamdaman ngunit alam ko na sinisisi n'ya ang kan'yang sarili sa pagkawala ng isang kambal. I also tell him that we lost our one of the angel. His face paled when I said that. He looks so vulnerable and depress.

"Say ahhh baby." He smiled and put the spoon inside the mouth of his son.

Kasalukuyang nasa tabi ng dalampasigan kaming tatlo. We we're sitting on the pink blanket. Si Slade ay nakapatong sa hita n'ya at sinusubuan n'ya ito ng buko. Nasa tapat naman nila ako at gumagawa ng sandwich.

"Mimi. E...Eat." Tinuro ng anak ko ang tinapay na nilalagyan ko ng palaman.

Bahagya pa nitong inaabot ang kamay ko para abutin ang hawak na sandwich. Napatawa ako sa kan'yang inakto. Hinati ko sa dalawa ang sandwich at ibinigay iyon sa kan'ya. My son also liko sandwich just like his father, hmm.

"Ang takaw-takaw mo naman anak eh, hindi mo pa nga nauubos ang sinusubo na buko ng daddy mo sayo." Lumaki lang ang ngiti nito sa 'kin bago kinagat ang tinapay kaya napangiti lang din ako sa kan'ya.

Lumipat ang tingin ko kay Clate na nakatitig din pala sa 'kin. Umawang ang labi n'ya at nagpalipat-lipat ang tingin sa amin ni Slade. Sandali 'kong ikinunot ang noo. Inabot ko sa kan'ya ang kahati na tinapay.

"Oh! Hindi ba't isa rin ito sa paborito mo? Hati kayo ng anak mo tutal naman ay nagmana naman 'yan sayo..." Mataray 'kong wika.

Nakita ko ang pagtaas ng sulok ng labi nito. Sumibol ang malaking ngiti sa kan'yang manipis at mapulang labi bago nilantakan ang sandwich na binigay ko sa kan'ya. Tumaas ang isang kilay ko nang mapagmasdan na ganoon din kumain si Slade. Pati ba naman sa pagkain kuhang-kuha ng anak ko?

Sobrang unfair talaga. Ako ang nagdala ng siyam na buwan tapos kahit isa na katangian ko ay walang namana sa 'kin? Kahit kuko ko na lang sana, wala talaga!

"Why are you glaring at me?" Tila natutuwa nitong tanong na lalong nagpakainis sa 'kin.

"Itanong mo sa genes mo na sobrang lakas! Lahat na lang ng nakaugalian mo ay namana lahat ni Slade!" Singhal ko sa kan'ya at ipinagcross ang mga braso ko.

Malakas itong tumawa kaya uminit lalo ang ulo ko sa kan'ya. Binato ko siya ng nakakamatay na tingin. Tumahimik nga ito sa kakatawa ngunit hindi naman naglaho ang ngisi n'ya.

"Don't worry babe... We'll make again a baby that look alike with you. He touched my bare shoulder and winked at me. Sumingkit ang mata ko sa kan'yang sinabi.

Ano siya sinuswerte? Ang hirap kaya magbuntis at mag-anak. Palibhasa nagpapakasarap lang siya at ako naman ang nagpapakahirap.

"Baby your ass! Payag ako kapag ikaw naman ang magbuntis." My brows furrowed and remove his hands on my shoulder. 

"Huh? Paano naman ako magbubuntis kung wala akong mattress? At saka lalaki ako." Inosente n'yang tanong.

Lumapit ako kay Slade at pinahiran ang gilid ng kan'yang dahil may natira na mayonnaise roon.