Fındık Güzeli-Texting

51. Bölüm

Selamün aleyküm arkadissllleeerrr

Nasılsınız, nasıl gidiyor hayat?

Beni sorarsanız iyi diyeyim iyi olsun

Evet bugün o çok merak ettiğiniz bölüm ile karşı karşıyayız Meriç Beyimizin artık gerçekleri öğrenme vakti geldi diye düşünüyorum yanılıyor muyum?

Eevvvett o bölüm bu bölüm ayy insAllah güzel yazabilirim bu uzun zamandır aklımda insAllah güzel olur

Bu kitapta Saynur'un ağzından okuyup olabildiğince az ayrıntıya girmeye çalışacağım Yuân Fen'de yazar anlatımını göreceksiniz yani yer yer Meriç'in içini yer yer Saynur'un içini göreceksiniz haberiniz ola aşkolar.

Neyse gidim de yazim size de keyifli okumalar aşkolar.
...........................................................

Saynur'dan:

Asya adımlarını hızlandırırken Yüsra "Ee ne yapacağız şimdi?" diye sordu. Arabamın anahtarını Yüsra'lara atıp "Siz isterseniz gezin ben Meriç'i bir yere götüreceğim" hepsinin kaşları çatılırken kafa sallayıp benim arabaya binip gittiler büyük ihtimal anladılar ama olsun. Meriç bana bakınca onun arabasını gösterdim sadece kafa sallayıp arabaya doğru adımladı. Yiğit Alp'in arabası bugün öğlene doğru geldiği için araba konusunda sıkıntı yoktu.

-Bir süre sonra-

Altınordu'ya girince ona dönüp "Akyazı'ya Ordu Fen lisesine sür bakalım" dememle bir şey hatırlamış gibi gülümsedi "Orada okumuştum" demesiyle sadece gülümseyip dışarı baktım hava kararmıştı.

Okulun önüne gelince "Hadi in bakalım bazı şeyleri anlatma zamanı geldi" deyip ondan önce indim. Hafta sonu ve akşam olduğu için kimse yoktu, okulun pansiyonunda olanların bizi görmeyeceği şekilde merdivenlere doğru gidip oturduk.

Biraz etrafa bakıp en sonunda birbirimize döndük. Meriç "Anlatacak misin artık?" demesiyle gülümseyip kafa salladım.

"Meriç aslında biz düşündüğün gibi ilk kez hastanenin içinde karşılaşmadık" deyip tepkisini ölçmek için yüzüne baktım. Okula şöyle bir bakıp tekrar bana döndü ve devam etmem için başıyla işaret verdi.

Derin bir nefes alıp arkamdaki basamağa yaslandım "Biz seninle yıllar önce aynı okulda yani bu okulda beraber okuduk sen son sınıf ben yeni gelmiş bir öğrenciydim. Hocalarımızın çoğu ortaktı bu yüzden simana az çok hakimdim genelde ben soru getirirken gider olurdun. Seninle ilk kez tam anlamıyla yanlış hatırlamıyorsam birinci dönem ikinci sınavlardan önce karşılaştık. Sefa hocaya soru götürmüştüm ve peşimden sende gelmiştin ilk kez orada karşılaşıp sohbet ettik." o anı düşünürmüş gibi kaşlarını çattı aradan geçen birkaç saniyenin ardından "Hatırlıyorum üçün karesini dokuz alman gerekiyorken altı almıştın hatta Sefa hoca ikimiz için şey demişti 'Sizin bu fizikten çektiğiniz ne be çocuklar biriniz hayatı sorgularsınız biriniz niye yaşadığınızı' " gülüp kafa salladım "Evet o kız benim" gülüp kafasını iki yana salladı "Vay be demek öyle sen ne zaman fark ettin bunu ve niye şu ana kadar bekledin" gülümsedim "Zaten asıl anlatacağım kısımda burayla alakalı seni ilk gördüğüm andan beri bu gerçeği biliyordum." dememle kaşları tekrar çatıldı ve tüm dikkatiyle beni dinlemeye başladı.

"Meriç ben seni aşağı yukarı 11-12 yıldır seviyorum." dememle bakışlarından binlerce duygu geçti ben sadece iki tanesini yakalamıştım şaşkınlık ve sevinç.

"N-nasıl yani?" diye sormasıyla bakışlarımı ondan çekip okulun bahçesine şöyle bir göz gezdirdim anılarım gelmişti aklıma.

"Dediğim gibi birçok hocamız ortaktı veya daha önceden dersine girmiş olurlardı ve genel olarak okulda sevilen bir öğrenciydin zaten. Ne zaman konu sen olsan ekstra olarak dikkatli dinlemeye başlardım tabi bunu kabullenmem zamanımı aldı çünkü eskiden çok büyük konuşurdum mesela 'Ben aşık olmam' veya 'Eğer ben aşık olursam mesleğimi elime alınca anca' ya da 'Ben kariyer peşinde koşacağım bana ne aşktan' gibisinden laflar ederdim hoş kariyer peşinde de koştum orası ayrı konu." dememle ikimizde güldük. Bakışlarımı ona çevirdiğimde yüzünde küçük bir tebessümle beni izlediğini fark ettim zaten heyecandan hızlı atan kalbim bu sefer daha hızlı atmaya başlamıştı derin bir nefes alıp sakinleşmeyi denedim arada konuşurken sesim titriyordu.