His Lost Queen [EDITING]

CHAPTER 21: Anger and Fight

  THIS PART AS WELL AS THE SUCCEEDING PARTS ARE NOT REVIEWED OR EDITED.  

*******

CHAPTER 21: Anger and Fight

*******

BRIN's POV

"There you're all fine Mr. Henderson" agad na sambit ng doctor matapos niyang tanggalin ang cast na nasa paa ko. Salamat naman. Makakalakad na ako ng maayos at walang saklay. Damn. Isa't kalahating buwan din akong tambay sa bahay.

Ngayon maasikaso ko na ulit ang kompanya. Matagal tagal na rin kasi akong home base dahil sa injury ko.

Pagkatanggal niya ng cast sa paa ko, pumunta naman kami sa office niya to talk about the results regarding my test and such. He motioned me to sit infront of his desk. Which I gladly accepted.

Naguusap kami ng doctor about the injury ko ng biglang pumasok ang isang nurse dala ang isang x-ray. "Doc. Ito nap o ang x-ray test results na piapakuha ninyo." Banggit nito. "salamat" abot naman ng doktor "sige po" saka na umalis ang nurse.

"Mr. Henderson, bali po sa results ng mga nakaraang test ninyo. Tuluyan na pong gumaling ang injury ninyo. Pero may mga time na sasakit pa rin poi to pero hindi naman malala" paliwanag nito.

"So, those pains, are they fatal?" tanong ko rito. Ngumiti naman ito saka umiling. "no. actually they are part of the healing process. But nothing to worry and hindi naman malala ang sakit na iyon."

"Ganun po ba?" pagkukumpirma ko. "yes, so pano bay an Mr. Henderson kita na lang tayo sa susunod. We'll be having three to five more check-ups to ensure na wala na talagang komplikasyon sa injuring natamo mo"

"Thank you doc" I said as I stood. "you're welcome Mr. Henderson" he answered as he offered me his hand for a shake. I took it and shook his hand. Nagpaalam na rin ako at saka lumabas sa kanyang opisina.

Nadatnan ko naman si Chantal na nag-aantay sa akin sa labas ng opisina ng doktor. "How is it?" tanong nito nang makita ako. I just walk pass here. I didn't even bother answering her question.

Hindi na siya muli pang nagsalita. Tahimik lang kaming lumabas sa ospital. "ako na magdadrive" basag nito sa katahimikan ng makadating kami sa parking lot. Tinignan ko ito ng masama.

"Katatanggal pa lang ng cast sa paa mo. Siguradong hindi ka pa komportableng igalaw galaw ito. Alam mo na sa pagtapak sa accelerator o kaya sa brake" kinakabahang paliwanag nito.

Nakita ko pa nga na nilalaro niya ang mga daliri niya. And I find it cute.

Wait did I just said she's cute. Fuck. At kelan pa ako nacute-an sa kanya. Shit Brin are you out of your mind. Inis na tanong ko sa sarili ko.

"Fine tss." Sagot ko sa kanya sabay bukas ng passengers seat at saka umupo roon. Naisip ko rin kasi na tama siya. Well nagimprove na siya ah. Nag-iisip na kasi siya.

Hindi ko pa nagagalaw ng maayos ang paa ko. At ayaw ko rin maaksidente ulit. Kagagaling nga lang ng paa ko eh.

Pagdating naming sa bahay agad akong nagtungo sa study room ko. Pinag-aralan ko ang ilan sa mga presentation. Mas mabuti nang alam ko na ang mga ito sa ngayon para hindi na ako mabigla sa susunod na araw.

Balak ko na kasing bumalik sa trabaho. Magpapahinga na lang ako ng ilang araw pa para maikondisyon ko itong paa ko.

CHANTAL's POV

Mahigit isang linggo na rin mula ng natanggal ang cast ni Brin at bumalik ito sa trabaho.

Sabado pala ngayon at kahit na sabado ay may pasok pa rin si Brin. Masyado kasing workaholic ang isang yun. Akala mo naman naghihirap na siya kung kung isubsub niya sa trabaho ang sarili. Eh kahit ng nawala siya ng halos isang buwan sa kompanya dahil sa aksidente eh hindi man lang gumalaw o nakaapekto ito sa kompanya. Stable pa din kasi ito at patuloy na lumalago at lumalakas.