His Lost Queen [EDITING]

CHAPTER 30: Odds

  THIS PART AS WELL AS THE SUCCEEDING PARTS ARE NOT REVIEWED OR EDITED.  

**********

CHAPTER 30: Odds

**********

THIRD PERSON's POV

"How is it?" tanong ni Ethan kay Enzo at Silver. Kasalukuyan silang nags-skype. "don't worry everything's well taken care of." Kalmadong sagot ni Silver na may nakakalokong ngiti sa labi.

Napangisi naman si Ethan. "be sure na mahihirapan siya bago makarating dito. He needs to learn his lesson." May bahit ng pagkainis nitong sambit dahil naaalala na naman niya kung paano umiyak ang kanyang nakababatang kapatid dahil kay Brin.

"alam namin. Kaya ka nga namin tinutulungan di ba?" ani naman ni Enzo. "yeah man. Merci. Sige maygagawin pa kasi ako" "no prob. Para kay Chantal and Linden" nagthumbs up pa si Enzo at tumango din si Silver.

Nagpaalam na ang tatlo saka nagsign out.

BRIN's POV

Kasalukuyan akong nag-aayos ng mga gamit na dadalhin ko papuntang France ng biglang mag ring nag cell phone ko. Ng tignan ko kung sino nag caller ang secretarya ko pa lang si Sally ang tumatawag.

"oh sally naibook mo na ba ako ng flight?" tanong ko pagkasagot ko sa telepono. "ah eh" parang nag-aalilangang sagot niya. "good evening po Sir. About po dun, may problema po kasi"

"what? Anong problema?" naiinis kong tanong. "eh sir. Blacklisted po kayo sa France kaya hindi po ako makakuha ng flight para sa inyo. Sorry po Sir." Malumanay niyang paliwanag.

"blacklisted? Pano naman ako na blacklist sa France eh wala naman akong ginagawa ah?" hindi ko na mapigilan ang galit ko kaya naman nasigawan ko na ang sekretarya ko kahit alam kong wala naman siyang kasalanan dun.

"pasensya na po Sir" halos pabulong nalang niyang wika sa kabilang linya. Pinakalma ko naman ang sarili ko. I know walang mangyayari kung paiiralin ko ang init ng ulo ko. Humunga ako ng malalim.

"sorry sally kung nasigawan kita" paghingi ko ng paumanhin sa kanya ng mapakalma ko na ang sarili ko. "okay lang po sir. Naiintindihan ko po kayo"

Buti na lang at mabait itong si sally. "sige sally. Ako ng bahala. Magpahinga ka na at asikasuhin ang asawa at anak mo. Good night bye" paalam ko.

Gabi na rin kasi at kailanagan din siya ng mag-ama niya. "salamat po sir. Good night din po" napabuntong hininga na lang ako pagkaend ko ng tawag.

Pilit kong inaalala kung ano ang ginawa kong hindi maganda para mablacklist sa France pero damn it. wala akong alam na dahilan.

Napaupo ako sa kama ng bigla kong maalala ang sinabi ni Calvin tungkol sa tunay na pagkatao ni Chantal. Fvcking sh8t. mura ko sa sarili ko ng pumasok sa isip ko na hindi pala basta basta ang pamilya niya.

Siguradong ang lolo niya ang may kagagawan kung bakit ako nablacklist. Pero tang8na lang ang tagal ko ng hinahanap ang magina ko. Inabot na nga ako ng ilang buwan bago matuntun kung nasaan siya tapos ngayon ito na naman.

Malapit ko na nga siyang makita, sila. Tapos may problema na naman. Hindi ako papayag.

*

Ilang lingo na ang nakalilipas mula ng malaman kong hindi ako pupwedeng pumunta ng France. And damn, those are hell week for me. Mas masahol pa yun kesa noong hindi ko pa alam kung nasaan ang mag ina ko.

The thought na ala ko nga kung nasaan sila pero hindi ko naman sila mapuntahan ang mas pumapatay sa akin. Fvck. I'm going insane.

Mabuti na lang at nagawan ko pa iyon ng paraan. I even had to pull some strings para lang makapunta na ako sa France.