ត្រឡប់ចុះត្រឡប់ឡើងJiyangក៏ត្រូវនាយនេះនាំទៅ
ផ្សារទំនើបទិញរបស់នេះទិញនោះដដែរប្រកែកមិនទិញ
នាយមិនដឹងរើសអាណាក៏ទិញចង់អស់មួយផ្សារគេនិង
ឯង។
<<ឈប់និងហើយ អគុណ!!>>Jiyangប្រាប់ឲ្យនាយ
ឈប់នៅមុខផ្ទះខ្លួនហើយក៏និយាយអគុណ។Jiyang
កាន់អីវ៉ាន់ចុះពីលើឡានតែដោយសារច្រើនពេកនាយ
ក៏ចុះទៅជួយកានបានចូលផ្ទះកូនកម្លោះគេតែម្តង ចូល
មកដល់ខាងក្នុងក៏ឃើញលោកយាយចំណាស់ម្នាក់
កំពុងអង្គុយនៅបនន្ទប់ទទួលភ្ញៀវ
<<ជម្រាបសួរលោកយាយ>>Haoxuanដាក់អីវ៉ាន់ចុះហើយក៏ឱនគំនាប់ខ្លួនបន្តិចគួរសមទៅមនុស្សចាស់
<<ចា៎ចៅ ហើយមិចថ្ងៃនេះយូរម្លេះហា៎សចៅហើយនាំ
អ្នកណាមកនិងហា៎ចៅ>>លោកយាយតបនាយបន្តិច
ទើបបែរទៅនិយាយជាមួយចៅខ្លួនបន្ត
<<គឺមិត្តភក្តិទេយាយ រួចហើយខ្ញុំសុំអគុណលោកម្តង
ទៀត>>Jiyangតបយាយហើយក៏បែរទៅនិយាយ
ជាមួយនាយក្រាស់
<<មិត្តហេ៎ស បើមិនយល់ទាស់ទេចនៅញ៉ាំបាយល្ងាច
ទីនេះមួយពេលទៅណាចៅ!!>>លោកយាយ
<<លោកយាយ!!>>Jiyangហៅលោកយាយខ្លួនបែប
មិនចង់ឲ្យនាយនៅ
<<បាទ!!យ៉ាងណាក៏ជ្រុលជាមកហើយសុំបាយទីនេះមួយបេលចុះ>>Haoxuanក៏និយាយokយ៉ាងលឿន
<<ឆើស!!>>Jiyangខ្ចិលតាប៉ែជាមួយនាយក៏យក
បន្លែផ្លែឈើទៅផ្ទះបាយធ្វើម្ហូប
<<លោកយាយខ្ញុំសុំទៅជួយJiyangហើយណា>>
Haoxuan
<<ចា៎ បើចង់ជួយក៏ជួយចុះមិនលំបាកទេហេ៎ស>>
លោកយាយ
<<បាទ អត់លំបាកទេចៅទៅសិនហើយ!!>>Haoxuanថាហើយក៏ដើរសម្តៅទៅផ្ទះបាយ
តាមនាយតូច
ផាំង~~សំឡេងកាំបិតនៅដៃនាយតូចកាប់ទៅលើជ្រុញ
បានបន្លឺឡើង
<<ហើយកាលទើបលោកទៅផ្ទះលោកវិញ>>Jiyang
កាប់ជ្រុញមួយកាំបិតហើយក៏បែរទៅសួរនាយ
<<គ្រូដាក់អាស័យមិនឲ្យពួកយើងធ្វើជាមួយគ្នាមិនទាន់
បានធ្វើនៅឡើយទេ>>Haoxuan
<<ខ្ញុំធ្វើតែឯងបាន ចាំខ្ញុំធ្វើហើយខ្ញុំផ្ញើចម្លើយទៅឲ្យលោក>>Jiyang
