<<បងboនៅទីនេះ..>>Lingyiគាំងនិយាយលែងទៅមុខទៀតពេលឃើញនាក់ទាំងពីកំពុងថើបគ្នាបែបនេះ Zhanក៏រហ័សងើបចេញ
<<អ្នកនាង គឺវាមិនដូចអ្វីដែរអ្នកនាងឃើញទេ>>Zhanប្រកែករឿងដែរនាងឃើញ
<<មែនហើយLingគឺវាមិនដូចអ្វីដែរអូនឃើញមុននេះទេ>>Yiboក៏បកស្រាយ តែLingyiក៏រត់ចេញ
<<Lingចាំបងផង!!>>Yiboស្រែកហើយក៏ប្រញាប់
រត់តាមនាង Zhanក៏ទៅតាម
<<Lingស្តាប់បងបកស្រាយសិនទៅ វាមិនដូចអ្វីដែរ
អូនគិតនិងឃើញនោះទេ>>Yiboចាប់នាងតូចអោប
ជាប់ទើបនិយាយ
<<ហឹកៗ..ហឺ!!មិនដូចចឹងបងបកស្រាយមកហេតុអី
ពួកបងថើបគ្នាបែបនេះ>>Lingyiយំខ្សឹបខ្សួលសួរ
ទៅនាយក្រាស់
<<គឺZhanទំពប់ជើងដួលពួកយើងក៏ជ្រុលទៅថើបគ្នា
ប៉ុណ្ណោះ មិនមានបំណងនោះទេ!!អូនត្រូវតែជឿបងណា>>Yiboបកស្រាយហើយក៏លួងលោមនាង
<<ហឹម!!>>Lingyiក្រហឹមដើមកបន្តិចតែនៅតែយំ
Yiboក៏ជួយជូតទឹកភ្នែកឲ្យនាងហើយក៏អោបនាង។
Zhanដែរមើលឃើញគ្រប់សកម្មភាពអ្នកទាំងពីក៏
ចាប់ផ្តើមមុខស្រពោនពិបាកមើលណាស់ពេលឃើញ
មនុស្សដែរយើងស្រឡាញ់ទៅស្រឡាញ់អ្នកផ្សេង
បានត្រឹមលួចអន់ចិត្តម្នាក់ឯងខូចចិត្តម្នាក់ឈឺចាប់
ម្នាក់ឯងតើគេអាចធ្វើអីបានក្រៅពីនិងទៅ។Zhan
ក៏ស្រក់ទឹកភ្នែកមកដោយមិនដឹងខ្លួន គេក៏ភ្ញាក់ខ្លួន
ទើបប្រញាប់ជូតទឹកភ្នែកចេញខ្លាចមានអ្នកឃើញ។
ពួកគេក៏បានមកជុំគ្នាវិញដោយសុវត្ថិភាព
<<សុំទោសអ្នកទាំងអស់គ្នារឿងទាំងអស់កើតឡើង
ដោយសារតែខ្ញុំ លំបាកអ្នកទាំងអស់គ្នាហើយសុំទោស
ពិតមែន!>>Zhanឱនគំនាបខ្លួនសុំទោសទៅគ្រូៗនិង
សិស្សទាំងអស់
<<មិនអីទេ!!យ៉ាងណាក៏បានមកជុំគ្នាហើយ ពួកយើង
ប្រញាប់ត្រឡប់ទៅវិញទៅ>>លោកគ្រូនិយាយទើប
អ្នកទាំងអស់គ្នាប្រញាប់រៀបចំអីវ៉ាន់ត្រឡប់ទៅវិញ។
ដោយសារចូលមកព្រៃជ្រៅដែរទើបត្រូវនាំគ្នាដើរថ្មើរ
ជើងត្រឡប់ទៅរកឡានវិញ Zhanក៏ដើរក្រោយគេ
គេសម្លឹងមើលទៅYiboនិងLingyiដែរកំពុងដើរកៀក
ដៃគ្នានិយាយសាសងគ្នាមិនឈប់ ក្នុងទ្រូងកំពុងមាន
ដុំសាច់មួយដុំដែរឈឺដូចគេចាក់វាពិតជាពិបាកទ្រាំមើល
ខ្លាំងណាស់ តែគេអាចមានសិទ្ធប្រច័ណ្ឌដែរទេនោះគឺ
អត់ទេ គេបានត្រឹមលាក់វាទុកម្នាក់ឯងព្រោះ
