នៅមុខភូមិគ្រិះWangពេលនេះក៏មានតាក់ស៊ីមួយបានឈប់នៅមុខទ្វារហើយZhanក៏គ្រាYiboចុះមក
ក្នុងអាការៈស្រវឹងជោគ។
<<ឯងនាំយើងទៅណា យើងចង់ផឹក!!ស្រានៅ ឯណា>>Yiboប្រឹងបើកភ្នែកមើលជុំវិញខ្លួនតែឈរ
គ្មាននឹងផងនេះនាយតូចគ្រានាយសឹងបាក់កទៅ
ហើយ
<<ក្មួយZhan ហើយកកូនboស្រវឹងដល់ថ្នាក់នេះផង
ហេ៎ស!>>Mrs Wangដែរនៅបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវអាន
កាសែតក៏ទម្លាក់កាសែតចុះមើលទៅអ្នកទាំងពីលាន់
មាត់មើលគាត់កូនគាត់ចុះផឹកយកពានហេ៎សកូនម្តាយ
<<អ្នកមីង ខ្ញុំយកគេទៅបន្ទប់សិនណាបាទ!>>Zhan
<<ចា៎!!អាទីទៅជួយគ្រាអ្នកប្រុសឯងបន្តិចទៅ>>
Mrs Wang
<<បាទលោកស្រី!>>ទីថាហើយក៏ជួយគ្រាYiboជា មួយZhanឡើងទៅបន្ទប់Yiboទៅ។បន្ទាប់ពីមកដល់
បន្ទប់ហើយZhanក៏ទម្លាក់ខ្លួននាយក្រាស់ទៅលើពូក
យកម៉ងធ្ងន់សឹងស្លាប់ហើយ ទីដើរចេញZhanក៏ជួយ
ដោះស្បែកជើងនិងដាក់ឲ្យនាយគេងឲ្យស្រួលចឹងទៅ
<<យើងមិនបានក្បត់នាងទេ មិចក៏នាងមិនជឿយើង>>
Yiboអង្គុយរៀបរាប់ប្រាប់នាយតូច
<<មិនអីទេ នាងជឿឯងឥឡូវគេងទៅយប់ហើយ!>>
Zhanអោបនាយក្រាស់និយាយលួងលោម
<<អត់ទេ នាងមិនជឿយើងឡើយថែមទាំងខឹងយើងទៀតឥឡូវស្អីក៏ប្លុកយើងបកស្រាយប្រាប់នាងតាមណា
ទៅឥឡូវនេះ!>>Yiboយំក្នុងទ្រូងនាយតូចនិយាយ
ពីភាពឈឺចាប់របស់នាយតែនាយមិនដឹងឡើយថា
ម្នាក់ដែរកំពុងអោបលួងលោមនាយគឺឈឺទ្វេដងនៃ
ការឈឺចាប់របស់នាយ
<<កុំយំមនុស្សប្រុសដើមទ្រូងប្រាំហាត់មិនត្រូវសម្រក់
ទឹកភ្នែកព្រោះរឿងទាំងអស់នេះនោះទេ!!>>Zhan
និយាយឲ្យនាយឈប់យំទាំងខ្លួនខំទប់ទឹកភ្នែកសឹង
ទប់លែងជាប់ទៅហើយ
<<ឲ្យយើងធ្វើមិចទៅ ទើបនាងព្រមជឿយើង!>>Yibo
សួរនាយតូចទាំងបើកភ្នែកមិនរួច
<<នាងច្បាស់ជាជឿឯង!!ទុកចិត្តចុះមនុស្សល្អដូចឯងអ្នកណាៗក៏ចូលចិត្ត ជឿជាក់និងស្រឡាញ់ឯងដែរ!>> Zhanនិយាយលួងនាយបណ្នើរអង្អែលខ្នងនាយបណ្តើរ ឯនាយក្រាស់គិតតែពីយំស្រីបោកប៉ុននិង
សោះយំហ៊ួយយំ។
