Zhanដើរចេញមកក្រៅទាំងមេឃងងឹត មិនដឹងថាទៅណាឲ្យពិតប្រាកដ
រឺងៗ~~~
<<ហាឡូ!!>>Zhanចុចលើកទូរស័ព្ទហើយក៏និយាយ
<<អូននៅឯណា!!>>Yibo
<<អូនមកក្រៅទិញអីញ៉ាំ!!>>Zhanតប
<<ឥឡូវនៅឯណាបងទៅយក!!>>Yibo
<<មិនបាច់ទេ!!អូនទៅវិញឥឡូវហើយ>>Zhanតប
ហើយក៏ចុចបិទបាត់ និងអង្គុយចុះនៅផ្លូវម្ខាងសម្លឹងមើលទៅឡានម៉ូតូដែលបរកាត់ផ្លូវទៅមកៗនោះ
មួយសន្ទុះក្រោយ Zhanក៏ត្រឡប់មកផ្ទះវិញក៏ដឹងថា
បាត់Yiboមិនដឹងជាទៅណានោះទេ គេក៏ខលសួរ
<<បងនៅឯណា!!>>Zhanសួរ យើងក៏មិនបានលឺថា
អ្នកម្ខាងតបថាមិចនោះទេតែក៏លឺZhanនិយាយ ហើយ Zhanក៏និយាយទៀត
<<ប្រញាប់មកវិញមក យប់ជ្រៅណាស់ហើយ!!>>
Zhanដាក់ទូរស័ព្ទចុះ និងដើរទៅបន្ទប់ទឹកបាត់
មួយសន្ទុះក្រោយZhanក៏ចេញមកវិញ ក៏មានកែវ
ភ្នែកមួយគូកំពុងសម្លឹងមើលខ្លួន!!តែZhanក៏ហួស
ទៅរកបន្ទប់គេង Yiboក៏ចាប់ដៃឲ្យZhanឈប់
<<អូនខឹងបងដែលបងទៅយកLingyiហេ៎ស!!>>
Yiboក៏និយាយចំៗ!!មើលទៅបើមិននិយាយគ្នាត្រង់ទេ
គ្មានអ្វីប្រសើរឡើយ
<<អត់ទេ!!>>Zhanបដិសេធ
<<ចឹងហេតុអី អូនហីៗដាក់បងទៀតហើយ!!បងមិនយល់ទេ>>Yiboនិយាយលក្ខណៈធុញទ្រាន់។។
Zhanមិនតបតែក៏បិះដៃនាយចេញដើរទៅក្នុងបាត់
<<ហឹម..!>>Yiboដកដង្ហើមធំចោលមួយខ្យល់ហត់
នឿយ។។
លុះព្រឹកមួយZhanចេញពីសកលរបស់ខ្លួនក៏ដើរទៅ
រកម៉ាតមួយកន្លែង ចេញមកខាងក្រៅក៏ឃើញLingyi
ចង់ដើរបង្ហួសទៅហើយតែនាងក៏កាក់ផ្លូវ
<<នេះអាវរបស់បូ យើងយកសងវិញ!!ហើយជួយយក
ក្រែមនៅក្នុងឡានរបស់គាត់ឲ្យខ្ញុំផង គាត់ថាខ្ញុំលាបវា
មើលទៅស្អាតណាស់ ចឹងហើយខ្ញុំស្លាញ់វាណាស់ ជួយ
យកឲ្យខ្ញុំផងណា>>Lingyiហុចអាវរបស់Yiboឲ្យទៅ
Zhanនិងនិយាយបន្ត!!Zhanមិនទាន់បានតបអ្វីមួយ
ម៉ាត់ផង ឡានមួយគ្រឿងក៏មកឈប់ជិតពួកគេ Yibo
ក៏ចុះចេញមកពីខាងក្នុង ដើរសម្តៅទៅរកអ្នកទាំងពី
