បន្ទាប់ពីបានចេញមកក្រៅទាំងពីនាក់ហើយ Zhanក៏ចេះតែនាំYiboដើរៗទៅ ក៏មកដល់សួនផ្កាប្រុងដើរបន្ត
Yiboក៏ចាប់ដៃនាយតូចជាប់
<<Zhanមិនគិតនិយាយជាមួយយើងខ្លះទេហេ៎ស>>
Yiboចាប់ដៃZhanឲ្យឈប់ហើយក៏និយាយ
<<មើស៎ លែងដៃ!!>>Zhanក្រវាសដៃខ្លួនបន្តិចដើម្បី
ឲ្យYiboលែងដៃខ្លួន តែនាយមិនលែង
<<អឹប..>>Zhanក៏បញ្ចេញសំឡេងមួយអឺសដោយ
សារតែនាយទាញZhanមកអោបគ្មានប្រាប់មួយម៉ាត់
<<មើល៎..!អាboលែងយើង ឯងកើតស្អី>>Zhanរុញ
នាយក្រាស់ចេញតែរុញមិនចេញក៏និយាយ Yiboមិន
មាត់នៅតែបន្តអោបZhanជាប់ Zhanក៏ស្មានថានាយ
ពិបាកចិត្តរឿងអីក៏លើកដៃអង្អែលខ្នងនាយក្រាស់លួង
លោម Yiboក៏លួចញញឹម
Skip
កាត់មកមើលមួយគូនេះវិញ កំពុងជិះឡានទៅណាមិន
ដឹងJiyangសួរក៏មិនប្រាប់ យូរៗទៅនាយនេះនាំទៅ
ណាក៏មិនដែលប្រាប់ដែរ ការងារលែងបានធ្វើអស់ ហើយ
<<បងសានបងលឺខ្ញុំនិយាយឬអត់>>Jiyangស្រែក
ព្រោះសួរនាយប៉ុន្មានដងហើយមិនមាត់មិនក គិតតែពី
បើកឡាន
<<ពេលទៅដល់អូននិងដឹងដោយខ្លួនឯង!!>>
Haoxuan
<<តែស្មើនេះខ្ញុំត្រូវទៅធ្វើការ>>Jiyangនិយាយពី
កិច្ចការដែរគេរវល់
<<ឈប់ធ្វើទៅ..!!>>Haoxuanនិយាយមិនទាន់ចប់
ផងJiyangក៏កាត់
<<មិនបាច់ចង់ចិញ្ចឹមខ្ញុំ!!ឈប់ឡាន ខ្ញុំចុះ>>Jiyang
និយាយបែបខឹងមែនទែនហើយ
<<បានៗ..បងនាំទៅកន្លែងការងារតែល្ងាចត្រូវទៅជា មួយបងokayទេ>>Haoxuanនិយាយបែបនេះ
ទើបJiyangនៅស្ងៀមមិននិយាយអីតបទៅនាយ
ឡើយ
កាត់មកមើលកំលោះៗពីនាក់នេះវិញអង្គុយក្រោមដើម
ឈើធំមួយមើលទេសភាព ស្ងប់ស្ងាត់ខ្យល់បក់រវិចៗនាំ
ក្លិនផ្កាក្រអូបឈ្ងុយ ធ្វើឲ្យអារម្មណ៍ស្រស់ស្រាយ ស្ងាត់
អស់មួយសន្ទុះYiboក៏ផ្តើមនិយាយ
<<នេះជាស្រុកកំណើតឯងហេ៎ស!>>Yibo
<<មែនហើយ!!>>Zhan
<<អឹម..ខ្យល់បរិសុទ្ធល្អណាស់ គួរតែមកលេងឯងឲ្យបានញឹកញាប់>>Yibo
