បើកទ្វារឡានចុះមក គ្មានអ្នកណាឆ្ងាយក្រៅពីJiyang
និងទេ ប៉ុន្តែមិចក៏មុខគេហាក់ខឹងខ្លាំងយ៉ាងនេះដែរធ្វើ
ឲ្យZhanឆ្ងល់ មិចJiyangសម្លក់នាយសម្បើមមេស
គ្រាន់តែចុះពីលើឡានភ្លាមJiyangសម្តៅទៅZahn
ហក់វាយZhanទាំងកម្រោល ដែរធ្វើឲ្យZhanទៅលើ
ដីដោយមិនបានត្រៀមខ្លួនទុកមុន Jiyangឡើងលើ
Zhanម៉ាត់យកម៉ាត់យកមិនឲ្យZhanតដៃបាន
<<Jiឈប់ទៅ!!>>Haoxuanរត់មកចាប់Jiyang
ហើយLihanក៏ជួយចាប់ទើបចាប់នាយតូចម្នាក់នេះ
ឈ្នះ
<<មានរឿងអីនិយាយគ្នាសិនបានតើ!!>>Lihan
<<អត់ទេ!!លែងយើង យើងប្រាប់ថាឲ្យលែងយើង>>
Jiyangកម្លចង់ចូលទៅវៃZhan
<<ឯងកើតស្អីឯង!!>>Zhanងើបមកឈរមកវិញក៏
សួរJiyangដោយសម្តីខ្លាំងៗ
<<យើងកើតស្អី ចឹងក៏យកខួរឯងមកគិតទៅមើលថាឯងបានធ្វើស្អីដាក់យាយរបស់យើង!!>>Jiyang
<<យាយឯង!!ឯងចង់និយាយពីអី>>Zhanឆ្ងល់មិន
ឈប់មិនយល់ពីសម្តីJiyang
<<អាមនុស្សលាក់ពុត>>Jiyangថាហើយក៏ហក់ទៅ
វៃZhanម្តងទៀតអានាក់ចាប់Jiyangនិងក៏របូតដៃផ្ងារ
ក្រោយទាំងពីចឹងទៅ។។លើកនេះZhanក៏តដៃដាក់
Jiyangមួយដៃថយក្រោយ
<<ឯងតាំងសតិមកវិញតិចបានទេ!!>>Zhanស្រែកខ្លាំងៗ
<<បើឯងធ្វើដល់ថ្នាក់នេះដាក់យាយរបស់យើង ឲ្យយើងតាំងសតិចំពោះឯងយ៉ាងមិច>>Jiyangថាចប់
ក៏ចូលដាក់គ្នាទៀតZhanក៏តដៃវិញវៃគ្នាអស់មួយសន្ទុះ
ទើបHaoxuanនិងLihanចាប់ពីនាក់និងឈ្នះ
<<លែងខ្ញុំ បងមកចាប់ខ្ញុំធ្វើអីលែងខ្ញុំ!>>Jiyangនិង
Zhanស្រែកសម្តីដូចគ្នាលើកនេះកម្រោលចូលខ្លួនទាំងពីនាក់តែម្តងហើយ
<<បើនិយាយគ្នាតាមសម្រួលបងលែងឯង!>>Lihan
ស្តីទៅអ្នកទាំងពី
<<បាន!!បងលែងខ្ញុំទៅ>>Zhanក៏ព្រមឈប់អត់តែ
Jiyangនៅតែកញ្រ្ចោលចង់វៃZhan
<<Jiអូនស្ងប់អារម្មណ៍សិនទៅ!!>>Haoxuan ព្យាយាមលួងលោមJiyangឲ្យស្ងប់អារម្ម
<<បងឲខ្ញុំស្ងប់អារម្មណ៍យ៉ាងមិច បើវាហ៊ានធ្វើដល់ថ្នាក់នេះដាក់យាយខ្ញុំ ខ្ញុំសួរឲ្យខ្ញុំស្ងប់អារម្មណ៍បាន
យ៉ាងមិច!!បើជាបង បងទ្រាំបានទេ>>Jiyangស្រែក
ខ្លាំងៗដាក់នាយ
