នៅបន្ទប់មួយដែរមានការរៀបចំតុបតែងយ៉ាងស្អាត
បើក្រឡេកទៅមើលកៅអីជិតក្បាលគ្រែយើងឃើញមាន
ក្មេងប្រុសម្នាក់អង្គុយដូចជាអស់សង្ឃឹមយ៉ាងចឹង បែប
លក្ខណៈថាគិតអីមិនចេញ ខួរក្បាលងងឹតដូចយប់។។
JiyangយកUSBមួយមកមើល សម្លឹងយ៉ាងយូរទើប
ដោតចូលក្នុងកុំព្យូទ័រចាក់មើលថាជាអី មើលដំបូងឃើញCaeraដើរចេញពីបន្ទប់លោកយាយJiyang
ហើយក៏ឃើញមានបុរសស្លៀកពាក់ខ្មៅសុទ្ធពាក់ម៉ាស
ផងពួកផងដែរJiyangមើលមិនស្គាល់នោះទេ សំខាន់
ពេលចេញមកវិញគឺធម្មតាក្នុងដៃក៏មានកាន់ស្រោមដៃ
មួយគូផងដែរ។
<<នេះបញ្ចាក់ថា..>> Jiyangនិយាយបែបដឹងថា
ឃាតករមិនមែនជាមិត្តទាំងពីរបស់គេទៀតទេ។។
Jiyangមើលសារចុះសារឡើងដើម្បីមើលពីផិនភាគ
របស់បុរសម្នាក់នោះតែគេមើលមិនស្គាល់នោះទេ តែក៏
ប្រហែលៗដូចជាធ្លាប់ឃើញតែរកនឹកមិនឃើញដដែល
ថាគេជាអ្នកណា
<<យ៉ាងមិចដែរ យើងថាប្រុសម្នាក់នោះច្បាស់ជាមានគំនុំជាមួយលោកយាយទើបធ្វើដល់ថ្នាក់នេះ>>Caera
និយាយ
<<តែយើងគ្មានភស្តុតាងចាប់វាដាក់គុកទេ ហើយឯងបានវាមកពីណា>>Jiyangសួរសម្តៅលើUSBដែរ
មានវីដីអូកាំមេរ៉ាសុវត្ថិភាព
<<យើងលួចចូលទៅបន្ទប់កាំមេរ៉ានិងហើយ ចេះសួរ
ចឹងកើត>>Caera
<<ហើយឯងយកវាបានយ៉ាងមិច!>>Jiyang
<<លួចអាប់លោតពីកន្លែងលុប អាចង្រៃនោះវាលួចលុបវីដីអូក្នុងកាំមេរ៉ាសុវត្ថិភាពច្បាស់ណាស់>>Caera
រៀបរាប់
<<មិចក៏ឯងដឹងថាមានអ្នកលុប!>>Jiyangសួរបន្ត
<<ឯងនេះ ល្ងង់ណាស់ ឯងមិនមើលយើងចូលទៅបន្ទប់លោកយាយ ហើយមិនឃើញយើងផងវាមិនលុប
សំណាងហើយដែរយើងដឹងទាន់>>Caeraអំណួតខ្លួន
ឯង ដូចមានតែឯង
<<ចឹងអ្នកនៅបន្ទប់ចុងក្រោយជាមួយយាយមិនមែន
ជាឯងទេ>>Jiyang
<<ដំបូងយើងក៏គិតថាយើងជាអ្នកចុងក្រោយដែរ តែ
បន្ទាប់ពីបានព័ត៌មានពីប៉ូលីសថា ឃាតករយកខ្នើយ
ខ្ទប់មុខជនរងគ្រោះ ការស្លាប់មិនមែនជាឧបព្វហេតុ
យើងក៏ទៅរកមើល កាំមេរ៉ា តែអត់ឃើញយើងទេ ចឹង
មានតែមានអ្នកលុប ហើយយើងរកកន្លែងរីសឺចយកមក
វិញនិងឯង មើលមិនស្គាល់បុរសម្នាក់នោះក៏យកមកឲ្យ
ឯងមើល ក្រែងជាសត្រូវរបស់ឯង>>Caeraរៀបរាប់
តាមដំណើររឿង
