Ep 33 (Z)

10.3K 348 8
                                    

ေဇယ်ာ ဖုန္းကိုကိုင္ၿပီး ေခါင္းငိုက္စိုက္ခ်ကာ ငိုင္ေနမိသည္... တကယ္ကိုပဲ ကံၾကမၼာက ေဇယ်ာ့ အေပၚမွာ ဒီလိုေတြလုပ္မွ ျဖစ္မွာလားဟု အျပစ္တင္ခ်င္လာမိသည္... အခုလည္း ေနာက္ဆုံး တြယ္တာစရာပါ မရွိေတာ့ေအာင္အထိ အကုန္သိမ္းက်ဳံးျပန္ယူသြားဖို႔ လုပ္ေနျပန္ေတာ့သည္...

ဒီလိုထိုင္ၿပီး ငိုင္ေန႐ုံႏွင့္ မၿပီးဘူးဟုေတြးလိုက္ကာ ေနရာမွထ၍ေက်ာပိုးအိတ္ထဲ အဝတ္အစားတခ်ိဳ႕ႏွင့္ ပစၥည္းေတြေကာက္ထည့္လိုက္သည္... ခုတင္ေပၚမွ ဖုန္းကိုယူလိုက္ရင္းမွ သတိရမိသြားရသည္က...

ဟုတ္ေပသားပဲ...ေဇယ်ာက တစ္ေယာက္တည္းမွ မဟုတ္ေတာ့တာ... ေဇယ်ာ့မွာ မိသားစုရွိေသးသည္... မိသားစုေတာင္မွ ေတာ္႐ုံတန္႐ုံမဟုတ္... မိသားစုအႀကီးႀကီး ျဖစ္သည္... ေဇယ်ာ အနည္းငယ္ စိတ္သက္သာရာရသြားၿပီး ဖုန္း contact ထဲမွ နံပါတ္တစ္ခုကို ေခၚလိုက္သည္...

"အေဖႀကီး"

"သားေဇ...ေျပာ... ဒီေန႔ အိမ္ကို မသြားဘူးလား သားအေမက ေမၽွာ္ေနတယ္"

"မသြားျဖစ္ေတာ့ဘူး အေဖႀကီး... ကၽြန္႔ေတာ့္ အဖြား ႏွလုံးေဖာက္ၿပီး ေဆး႐ုံတင္လိုက္ရတယ္တဲ့ အေျခအေနမေကာင္းဘူးလို႔ ေျပာတယ္... အဲ့ဒါကၽြန္ေတာ္ ေဆး႐ုံကိုသြားရမယ္ အေဖႀကီး"

"ဟာ...ဟုတ္လား... ေအးေပါ့ သြားရမွာေပါ့... ေနဦး ေနဦး သားအစ္ကိုနဲ႔ အစ္မ တစ္ေယာက္ေယာက္ လာေခၚၿပီး လိုက္ပို႔ေပးလိမ့္မယ္ တစ္ေယာက္တည္း မသြားနဲ႔ ...သားေဇ အေဆာင္မွာပဲ ေစာင့္ေန"

"ဟုတ္ကဲ့"

အေဖႀကီးအသံ ၾကားလိုက္ရေတာ့ ဘယ္ကမွန္းမသိေရာက္လာတဲ့ အားအင္ေတြက အလိုလို ျပည့္လာရသည္... ငါတစ္ေယာက္တည္း မဟုတ္ပါဘူးဆိုသည့္ အသိက ရင္ကိုတည္ၿငိမ္ေစသြားသည္...

ခဏအၾကာေတာ့ ကိုအာကာႏွင့္ မႀကီး တို႔ေရာက္လာၾကသည္... ေဇယ်ာ့ကို ေခၚၿပီး အဖြားရွိရာ ေဆး႐ုံသို႔ လိုက္ပို႔ၾကသည္...

"မႀကီးတို႔ပါ လိုက္ၾကည့္လို႔ ရမလား ေဇယ်ာ"

"ဟုတ္...ရပါတယ္ မႀကီး"

"သြားမယ္ေလ...ဘာလို႔မရရမွာလဲ...လူနာၾကည့္တာပဲ...လိုအပ္တာရွိရင္ သားတို႔ကူေပးလို႔ရတာေပါ့... လာ..မႀကီး...ဆင္း...ဆင္း"

Match Made In Clouds Where stories live. Discover now