XL. GELECEK PLANLARI

9.9K 883 120
                                    





Chase Atlantic - Slow Down
Chase Atlantic - Right Here


🥂



Çalan caz müziği dinleyerek sahnedeki gruba göz attım.

Takım elbiseli orta yaşlardaki adam bedenini bükerek saksafonu üflediğinde çıkardığı ses öylesine büyüleyiciydi ki tebessüm etmeden duramadım. Bakışlarımı sahnedeki gruptan ayırdım ve karşımda oturan adama döndüm.

Babam üzerine geçirdiği mavi gömleğinin yakalarını çekiştirerek suyuna uzandığında kaşlarımı çattım. Fazlasıyla gergin oluşuna anlam veremedim. Belki neler olduğunu biliyordur diye hemen yanımda oturan ağabeyime baktığımda en az benim kadar boşlukta olduğunu anlamamı sağlayan bakışlar ile omuzlarını silkti.

Neredeyse on beş dakikadır şehrin en lüks restoranlarından birinde oturmuş, sipariş vermeden öylece masada bekliyorduk. Bu bekleyişimizin en büyük nedeni bize katılmak üzere beş dakika içinde mekâna teşrif etmesi gereken ikiliydi.

Babam ile Nergis Hanım neredeyse bir aydır birlikteydiler.

Bu yüzden bu gece Lara ve Nergis Hanım ile yemek yiyecek. Ailelerimizin kaynaşması adına güzel bir gece geçirecekti. En azından babamın bize yaptığı konuşmanın teması buydu.

Durum benim için fazlasıyla kabul edilebilirdi. Nergis Hanım tanıştığım en güzel ve iyi kalpli insanlardan biriydi. Lara ise kısa zamanda kız kardeşim diyebileceğim kadar sevdiğim yakın bir arkadaşım olmuştu. Ayrıca ikisini de neredeyse her gün görüyorduk. Bu yüzden babamın bu gerginliği neden kaynaklanıyordu çözemiyordum. Gerçi söz konusu Nergis Hanım olduğunda on beş yaşındaki bir ergen haline gelen babamın bu hareketlerini yadsımamalıydım.

Adam fena aşıktı.

Aşk.

Bu kelime aklıma kendi âşık olduğum adamı getirdi. Aklıma düşen yüzüyle onu özlediğimi fark ederek tabağımın yanında duran telefonuma uzandım ve hızla ne yaptığını soran bir mesajı ona gönderdim.

Saniyeler içinde bana geri dönüşte bulundu.


Gelen: MEA PARS

Tunalara geldim, güzelim. Koray ve diğerleri de burada.

Yemekten sonra seni almamı ister misin?

Koray'ı görmek istersen tekrar Tunalara gelebiliriz.


Koray'ı görmek istiyordum. İki gündür ondan bir haber alamamıştık. Okuldaki dedikodu ağını bir bıçak gibi kesmeyi başarabilmiştik. Ve Pars'ın bir tanıdığı sağ olsun o fotoğrafı yok edebilmiştik. Fakat buna rağmen Koray her nerede saklanıyorsa oradan çıkmamış, adeta yalnız kalmayı seçerek bizden uzaklaşmıştı. Şimdi geri döndüğüne göre umudum daha iyi olmasından yanaydı.

Pars'a mesaj atmak üzere parmaklarımı harekete geçirdim.


Yemekten sonra Ayaz ve Lara ile geliriz.

Beni almana gerek yok, aşkım.


Telefonu kapatıp bir kenara koyacağım sıra anında mavi tık olduğunu fark ettim. Pars saniyeler içinde bir mesaj gönderdiğinde kıkırdamama engel olamadım.


RAKİPHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin