GÜL Hanım

6-KOKUSUNDA UYUMAK

Kalbim ağzımda atıyor olabilir miydi?
Dizlerim titriyor,nefesim daralıyordu. Elimde ıslanmış bir günlükle suç üstü yakalanmıştım ve Önder Seçkin şu an beni dövse bile haklıydı. Ona ait olan özel bir şey okumuştum. Kim olursa olsun bunu yapmamalıydı ama ben aptal gibi yapmıştım.

Gözleri elimdeki deftere odaklanırken hızlı adımlarla yanıma geldi ve hızla defteri elimden aldı.

"Özür dilerim."

Bana bakmadı bile. Defteri açıp sayfaları çevirdi.

Titreyen dizlerim sanki ayakta kalmamı engelliyordu.

"İnsanların eşyalarına izin almadan bakamazsın. Öğretmediler mi sana?!"

Çok öfkeliydi ve haklıydı fakat yüksek ses beni ürkütüyordu. Bağırmasıyla geri adım atıp dengemi kaybettim ve az önce kalktığım sandalyeye geri oturmuş oldum.

"Özür dilerim."

"Dileme!"diye bağırdı. "Okudun mu yazanları?"

Hızla başımı iki yana salladım. O kadar sinirliydi ki ona gerçekleri söyleyemezdim. Ben canımı seviyordum.  Önder Seçkin eğer gerçekleri itiraf edersem beni türlü işkencelerle öldürebilirdi.

"Yalan söyleme!"

Başımı tekrar iki yana salladım. "Okumadım. Gerçekten okumadım. Ben...ben bakıyordum ki meyve suyu döküldü."

Gözleri ateş saçıyordu adeta. Sık sık nefesler alırken gözlerini kapattı. Elindeki ajandayı daha sıkı tutarken "Çık dışarı."dedi. Bu kez bağırmamıştı ama sesi oldukça baskındı.

"Özür dilerim."dedim tekrardan.

"Lütfen çık."derken oldukça gergindi. Az önce bana bağırmıştı ama kesinlikle bağırmadığında daha çok gerilmiştim.

Sandalyeden kalkıp hızlı adımlarla odadan çıkarken gözden kaybolmadan önce son kez baktım Önder'e.

Elini yüzüne kapatmış,sesli nefesler alıyordu.

Aptal Gül. Aptal aptal aptal...

"Özür dilerim."diye mırıldandım tekrar ve dizlerimde geçmeyen titremeyle birlikte içimi saran pişmanlıkla beraber yukarı çıktım. Önder çok sinirlenmişti. Bir süre gözüne gözükmesem çok daha iyi olurdu.

Odama girdiğimde hala yerde duran parçalanmış yastığı gördüm. Onu toplasam iyi olurdu. Kendime acilen bir uğraş bulmalıydım çünkü düşünmek beni daha çok geriyordu. Neyime güvenerek okumuştum ben o günlüğü? Birisi benim günlüğümü okusa memnun olur muydum? Kendim neden böyle bir ahlaksızlığı yapmıştım.

Ne geçmişti elime?

Beni sevdiğini belki de aşık olduğunu öğrendiğim bir adamla baş başa kalmıştım bu evde.

Ne işime yarayacaktı ki bu bilgi? Çok mu lazımdı?

Odadan çıkıp aşağı indim ve  sessiz olmaya gayret ederek mutfağa girdiğimde Önderi de mutfakta gördüm. Göz göze geldiğimizde gitsem mi yoksa kalsam mı karar veremedim.

Hangi duyguyu yaşadığını anlamadığım gözlerine daha fazla bakmaya cesaret edemezken "Ben sonra gelirim. "Deyip arkamı döndüm.

Gidiyordum ki bana seslendi.

"Gel buraya."

Usulca tekrar yüzümü ona döndüm.

"Otur."deyip masayı gösterdiğinde ürkek adımlarla yaklaşıp masanın en uç kısmına oturdum. Eşyasına zarar verdiğim ve odasına izinsiz girdiğim için bana bir şey yapar mıydı? Lütfen yapmasın.