GÜL Hanım

27-Saray Sarması

Uzanıp kapıyı açtığımda ise aklıma gelen fikrin başıma büyük işler açacağını tahmin edemedim.

Çünkü tam da şu an da kayınbabam ve Kerem abi kapıda bekliyordu.

"Biz de."dedi gülerek ve ardından gözleri arkamdakileri buluşmuş olacak ki "Lan!"diye bağırdı

Hızla arkama döndüğümde Selinin Poyraza sıkı sıkı sarıldığını gördüm. Sanırım gerçek bir kaos bizi bekliyordu

Kerem abinin bağırmasıyla birlikte ikisi de yerinden sıçrayıp adeta far görmüş tavşana dönerken gözlerim kayınbabama takıldı. Eli kalbine gitmiş,dengesi durduğu yerde sarsılmıştı.

"Kimsin lan sen şerefsiz!"diye bağıran Kerem abiyle hızla arkama döndüm. Poyrazı yakasından tutup sarksarken kayınvalidem koşarak salondan geldi.

Aslı,Leyla Hanımla birlikte koridora gelip bizi izlerken "Oğlum dur!"dedi kayınvalidem.

Poyraz sadece sessizce yüzüne bakıyordu Kerem Abinin. Selin ne yapacağını bilemez gibi şaşkınca bakıyordu etrafa.

Benim kalbim yerinden çıkacakmış gibi çok hızlı atıyordu. Sanki Selin ve Poyraz değilde ben yakalanmıştım.

"Konuşsana lan dilin mi yok?"diye bağırdı Kerem abi.

"Adım Poyraz."dedi korkusuzca. Kerem abinin ellerini tutup itmeye çalıştı ama başarılı olamadı.

Kerem abi sinirle itip yüzüne yumruk attığında ağzımdan çıkan çığlığa engel olamadım. Kayınvalidemle birlikte Leyla Hanım ve Aslı da aslında koridorda toplanmıştı fakat kimse bir şey yapamadan bekliyordu.

"Şerefsiz!"diye bağırıp az önce dengesi sarsıldığı için birkaç adım gerileyen Poyrazı tekrar tuttu.

Elini kaldırıp tekrar vuracaktı ki "Kerem!"Diyen babasının sesiyle durdu ve arkasına döndü.

Seyit Bey sert ifadesiyle yanımıza yaklaşırken Selin'i kendine çekip kolunu omzuna attı ve gözlerini Poyraza dikti.

"Dışarı çık."

"Ne?!"dedi Kerem abi sinirle. "Def olup gidecek mi?!"

"Dışarı çık ve beni bekle."dedi kayınbabam Poyraza. Sanki Kerem abiyi duymuyor gibiydi.

Poyraz kızaran elmacık kemiğine rağmen sadece başını salladı. Bir adım atmıştı ki Selin ile göz göze gelip durdu.

"Çıkamam."

"Neden?"

"Seline zarar vermeyeceğinizin bir garantisi yok benim için."

"23 yıldır babası olan benim. Kızımın kılına zarar vermedim. Şimdi de verecek değilim. Çık ve dışarıda bekle."

Bakışları Seline değdi. Selin gözlerini açıp kapatarak Poyraza gitmesini söylerken itiraz etmeden dışarı çıktı Poyraz. Kerem abi sinirli gözlerle Poyraza bakarken o kapıdan dışarı çıktığı an gidip kapıyı kırarcasına kapattı. Çıkan sesle ellerim kulaklarıma giderken "Kerem!"diye yükseldi kayınbabam.

"Kızlarımı korkutuyorsun. Ayağımın altına alırım seni."

O "kızlarım"kelimesinin içinde benim de oluyor olmam yüreğimi ısıtırken Kerem abi babasına baktı ve "Sarmaş dolaşlardı gördün. Nasıl bu kadar sakinsin ya sen?!"diye bağırdı.

"O sesini kısmazsan ben kısarım. Kes çeneni ve git yukarı da otur."

"Gitmiyorum ben bir yere."deyip Seline baktı.