elli dokuz

7.5K 365 138
                                    


"Seni geberteceğim! Orospu çocuğu! Mahvettin kızın hayatını!" Bora, Uraz'ın üzerine atlayıp onu döverken Uraz duygusuzdu. Şoktaydı. İki gün önce aldıkları haber hepsini mahvetmişti.

Şimdiyse cenazesinin kalkmasını bekliyorlardı. Ölüm sessizliği denilen kavramı hissetmişti hepsi.

Babası kalp krizi geçirmişti, yoğun bakımdaydı. Amcası kimseye bir şey yapmamak adına kendini odasına kapatmıştı. Sevim Hanım'sa sessizdi.

Kimse hareket bile edemiyordu.

Nefreti en üstlerde yaşayan tek kişi Bora'ydı.

Batu bile hiçbir şey yapamamıştı. Haberi alır almaz gelmişti ama hiçbir şey hissedemiyordu. Tepkisizlerdi.

Biri Bora'yı uzaklaştırırken Bora göz yaşlarını tutmaya çalışıyordu. Sevdiklerini kaybetmekten nefret ediyordu.

"Cenaze kalkıyor gençler! Saygılı olun."

Cenaze.

Her şey önemini yitirmişti artık. Esin'in yaptıkları da, Uraz'ın intikamı da anlamsızdı. Ölüm, her şeyi sıfırlamıştı.

Ne olduğunu kimse bilmiyordu. Tüm okul gelmişti, herkes saygıyla bu işlemin bitmesini bekliyordu. Esin farkında olmasa da çok fazla seveni olmuştu son dönemde, yine de yeterli değildi.

Kalabalık içinde yalnız olmak en zoruydu.

"Bunun sorumlusu sizsiniz! Hepsi sizin yüzünüzden orospu çocukları! Hepinizi süründüreceğim! Hesabını vereceksiniz!" Bora bağırdığında ailesinin korumaları onu tutup sakinleştirmeye çalıştılar.

Bora, Esin'i görmek istemişti. Son hâlini görmek için değildi, inanamamıştı intihar ettiğine. Onun kadar cıvıl cıvıl olabilen bir kızın kendinden vazgeçmesi saçma gelmişti. Görene kadar inkar ediyordu öldüğünü.

Kabullenişi soluk yüzünü gördüğünde oldu. Kesik bileklerine baktığında oldu. Kardeşi gibi gördüğü kızı kaybetmişti, elbette ki sinirlenecekti.

Batu, en garip olanıydı. Öğrendiği an o da inkar etmişti. Uçağa binip Esinlerin evine gidene kadar da inanmıyordu. O yas havasını gördüğü an yıkılmıştı. Kendini suçlamıştı, o söylemeseydi böyle bir şey belki de olmayacaktı diye düşündü. Herkesten nefret ettiğini düşünse de son zamanlarında nasıl biri olduğunu anlamıştı. Esin, her zaman en iyileri olmuştu.

Uraz'a gelince, uyuşuktu. Öyle ki gelmeden önce düşüncelerini susturmak adına uyuşturucu kullanmıştı, buna rağmen daha da artmıştı o sesler. Hepsi asıl suçlunun o olduğunu söylüyordu. Sevgisini ön plana koyup affetseydi Esin'le beraber olabileceği gerçeğini anladı.

Çok zordu.

O an oradaki herkesin tek amacı Esin'i anmaktı. Kimse onu anlamayı denememişti.

ifşa /yarı texting/Where stories live. Discover now