ភាគពិសេស
អៃដេនមិនបានធ្វើលេង តែគេក៏ធ្វើពិតមែនចំពោះរឿងដែលថាគេនឹងចាត់ការនាងកម្ចាយអារម្មណ៍ដែលផ្ដល់ឲ្យដោយសារតែថ្នាំសម្រើបនោះ។ អៃដេនសើយរ៉ូបនាងឡើងផុតទ្រូង ពេលនេះលីងអឺក៏មានតែខោស្លីបចងខ្សែមួយជាប់ចង្កេះនិងអាវទ្រនាប់ពណ៌សាច់ដែលអាចឲ្យអៃដេនអាចប៉ាន់ស្មានដឹងដល់ទំហំទ្រូងនាងពីខាងក្នុងទៀត។
"លោកអៃដេន..ឈប់ទៅ"
"ឈប់ភ្លាម អ្ហឹក" ដូចដែលអ្វីដែលនាងតែងតែធ្វើកន្លងមក នាងមិនដែលយល់ព្រមឲ្យគេលូកលាន់ខ្លួនប្រាណនាងម្ដងណានោះទេ ដរាបណានាងនៅមានកម្លាំងអាចទប់ទល់និងបដិសេធបាន នាងនឹងធ្វើវាភ្លាម។ ដូចជាពេលនេះ នាងព្យាយាមរើបម្រាស់ដោយយកដៃម្ខាងចាប់ដៃដែលព្យាយាមកាន់ចង្កេះនាង ដៃម្ខាងទៀតក៏លើកទៅទប់បបូរមាត់អ្នកដែលព្យាយាមថើបជញ្ជក់ស្រង់ក្លិនពីកញ្ចឹងករដែលគ្មាននរណាធ្លាប់ថើបរឺក៏ប៉ះពីមុនមក។
"កុំព្យាយាមឃាត់..នាង"
"នាងជាអ្នកចូលមករកយើង..មករកយើងដោយខ្លួនឯងនោះទេលីងអឺ សុីរ៍ អ្ហឹម" អៃដេនជាមនុស្សប្រុស មានកម្លាំងខ្លាំងស្រាប់ បូកផ្សំនិងពេលនេះគេត្រូវថ្នាំថែមទៀត រាងកាយរបស់គេក៏កាន់តែខ្លាំងក្លាដូចជាដំរីចុះប្រេង ចាប់យ៉ាងណាក៏ចាប់មិនឈ្នះនោះដែរ។
"លែងខ្ញុំទៅ..អាណិតអ្នកនាងសុីងយីងផង អ្ហឹកៗ" លីងអឺនាងដឹងថាគ្មានអ្វីអាចបង្ក្រាបចិត្តអៃដេនបានដូចជាការលើកយកឈ្មោះប្រពន្ធគេយកមកពាំងមុខនោះទេ។ ភ្លាមនោះអៃដេនគេក៏ងើបមុខឡើងពីកញ្ចឹងករនាង គេស្រាប់តែបញ្ឈប់សកម្មភាពដែលធ្វើឲ្យនាងលួចរំពឹងថាគេអាចនឹងមិនបំពាននាងបន្តទៀត។
"អ៊ីចឹងនាងក៏បិទមាត់ ទុកឲ្យយើងស្រម៉ៃគិតថាយើងកំពុងតែមានសិចជាមួយសុីងយីងទៅ ចង់បានលុយប៉ុន្មានចាំយើងឲ្យនាង" សម្ដីរបស់គេប្រៀបបីដូចជាព្រួញមុតស្រួចបាញ់ទម្លុះចូលក្នុងខ្លួននាង លីងអឺគាំងអណ្ដាតនិយាយអ្វីមិនចេញ បានតែហួសចិត្ត ហួសចិត្តនិងសម្ដីរបស់គេជាខ្លាំង។
"លោកអាក្រក់បំផុតហើយ លោកអៃដេន អ្ហឹក"
"មែន! យើងអាក្រក់ អាក្រក់តែជាមួយស្រីទ័លច្រកនិងស្រេកឃ្លានលុយដូចជានាងទេ លីងអឺ សុីរ៍! ដេកជាមួយយើង យើងនឹងចេញថ្លៃវះកាត់ឲ្យម្ដាយនាងទាំងអស់និងលុយមួយចំនួនដែលអាចឲ្យនាងចាកចេញទៅរស់នៅស្រួល ប៉ុណ្ណឹងមិនល្អទៀតហ្អេស៎?" ចំណង់កាន់តែខ្លាំង អៃដេនគេក៏និយាយគ្រប់យ៉ាងឲ្យតែលីងអឺនាងយល់ព្រមឡើងគ្រែជាមួយគេ ហើយក៏រំដោះទុក្ខមួយគ្រានេះ។ លីងអឺនាងមិនបានឆ្លើយ តែក៏នៅស្ងៀមលែងកម្រើក ឃើញបែបនោះអៃដេនក៏ចាត់ការទាញទម្លាក់រ៉ូបដែលមាននៅលើខ្លួននាងចេញ ដៃម្ខាងក្រសោបចង្កេះនាង ដោយទាញខ្លួននាងមកកកិតនិងកូនប្រុសរបស់គេពីលើខោ តែវាក៏ធ្វើឲ្យគេពុះកញ្ជ្រោលទ្រាំលែងចង់បានទៀត។
