Galatasaraya ömrünü adamış Asel, sevdiği futbolcu Kerem Aktürkoğlunu savunmak için Twitter da bir thread serisi hazırlar. Bir sabah uyandığında tahmin etmediği bir şey olur. Thread yayılmıştır ve dm kutusunda onu bekleyen bir mesaj vardır.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(3 yaşında derken hiçbir şakam yok) ***
Kerem : Günaydın sevgilim :)
Asel : Günüm aymış
Asel : Günaydın sevgiliiimm :)
Kerem : Arada bir sevgili olduğumuzu unutuyor gibisin
Kerem : Beni aramamanın ya da mesaj atmamanın başka bir açıklaması olamaz çünkü
Asel : Öalzbwlxmşwmx
Asel : Saçmalama Kerem
Asel : Aksine sırf sana yazmak için telefonu normalden daha fazla almaya başladım.
Asel : Ama sabah dokuzda eve girdik, ben akşam altıda uyandım ve senin gibi futbol oynayıp taraftarla şampiyonluk kutlamadım
Asel : Dinlenmeni istedim
Asel : Hem ne önemi var bundan sonra tüm zamanlar bizim değil mi zaten?
Kerem : Kapıyı açsana.
Asel : Ne?
Kerem : Kapıyı aç sevgilim :)
Telefonu elimden bırakmadan hızla kapıya yöneldim. Buraya geleceğine imkan veremiyordum, açıkçası şaka yaptığını düşünüyordum. Dış kapıyı açarken karşımda gördüğüm sevgilim ise tüm bu düşüncelerimi yanıltmıştı.
"Sevgilim?"
Keremin neşeli sesine karşı gülümsedim, kapıdan biraz geri çekilirken geçmesi için müsade ettim. O da adımlarını içeri atmış, içeri geçmeden bir elini belime koymuştu. Diğer eli de belimi bulurken kollarımı boynuna dolamıştım.
"Hoş geldin."
Boynuna gömüldüğüm için sesim kısık çıkmıştı. Kerem belimdeki kollarını biraz daha sıkılaştırırken derin bir nefes almıştı. Bunu yapan sadece o değildi.
"Şimdi hoşbuldum."
Söylediği şey kıkırdamımı sağlarken ondan istemesem de ayrıldım. Yüzümdeki gülümseme ile ona bakarken o ayrılmamıza bozulmuş gibiydi. Kapıyı kapatıp elinden tutarak salona yürümeye başladım. O da az önceki ayrılmayı unutmuş gibi elimi daha sıkı tutup benimle gelmeye başladı.
