Galatasaraya ömrünü adamış Asel, sevdiği futbolcu Kerem Aktürkoğlunu savunmak için Twitter da bir thread serisi hazırlar. Bir sabah uyandığında tahmin etmediği bir şey olur. Thread yayılmıştır ve dm kutusunda onu bekleyen bir mesaj vardır.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
Uzun bir aranın ardından ve büyük emeklerle gelen zaferler, büyük kutlamaları beraberinde getirirdi. Sevincin dört bir yanımızı sardığı gece bitmiş, çıkış kapılarının birisinde Keremi bekliyordum. Buradan çıkışta takımla bir yere gideceklerdi ama birkaç saat orada takımla eğlenip sonrasında beraber kutlama yapmayı planlamıştık.
Gün içerisinde elime almadığım telefonumdan paylaşılan görsellere bakarken yüzümde gülümseme vardı. Her fotoğrafta karşılaştığım ve dört bir yanımızı kuşatan başarı ve o başarıyı göğüsleyenlerden birisi olan sevgilim vardı. Hissettiğim gururun tarifi olmazken yüzümde gülümseme olarak dışa yansıtıyordum.
"Sevgilim?"
Keremin yanıma gelmesi ile telefonumu kapatıp hiç düşünmeden Keremin boynuna sarıldım. Tüm gece bunun hayali ile yanıp tutuşmuş, yapamadığım her saniye ise içten içe kendimi hayali ile avutmuştum. Keremin elleri belimde yerini bulmuş, bunu hissetmemle daha sıkı sarılmıştım boynuna.
"Seni çok seviyorum." dedim aniden gelen sevgiyle. Bunu ona daha önce söylemişmiydim bilmiyordum ama bundan sonra çok sık söyleyeceğimden emindim.
"Bende seni çok çok seviyorum." Keremin söylediğine kıkırdarken istemesem de kollarından ayrıldım. Çünkü gitmemiz gereken bir kutlama, ardından da bizim kutlamamız vardı. Gece daha bitmiş değildi ve yapmamız gereken onlarca şey vardı.
"Gidelim mi?" Sorumu kafasıyla onaylarken uzanıp elimi tuttu. Yavaş adımlarla arabaya ilerlerken ikimiz de konuşmuyor, arada sırada göz göze gelip birbirimize gülümsüyorduk. Hislerimizi kelimelerle anlatmayı beceremeyen bir çifttik, kelimeler yerine gözlerimizi kullanıyor; tebessümle taçlandırıyorduk ki bu kelimelerden daha etkili bir yöntemdi.
Ne ara yanına geldiğimizi anlamadığım arabaya binerken Kerem de binmiş, sırtında yeni fark ettiğim çantasını arka koltuğa koymuştu. O da yanıma geçerken bende kemerimi bağlamış, Keremin arabayı çalıştırmasıyla da ilerlemeye başlamıştık.
"Nereye gidiyoruz?" diye sordum. Nereye gideceğimizi bilmiyordum, sadece bir eğlence olacağını biliyordum ve bu kadar bilgi yeterli değildi. Meraklı bir insandım, Keremle birlikteyken bu özelliğimi daha çok fark etmiştim.
"Cemiyete gidiyoruz, orada bir parti olacak." Keremin verdiği cevabı başımla onaylarken yolculuğun sessiz sürmemesi için radyoya uzandım. Kerem bu yaptığıma bir şey demezken arada sırada bana yandan bakıyordu. Birkaç kanal geçtikten sonra denk geldiğimiz şarkı kahkaha atmamı sağlarken Keremde bana katılmıştı.
Söylenmedi hiç, sana layık düşler benden önce
"Bu şarkıyı artık eskisi gibi bakamayacağım sanırım." Keremin gülerek söyledikleri daha çok kahkaha atmamı sağlarken sakinleşmek amacıyla camı açtım. Birkaç saniye nefeslendikten sonra gözlerimdeki yaşı silip dudaklarımı araladım. "Aşkın olayım Icardi'nin değil, araştırılsın."
