Mr. Gangster and the Secret Mafia Princess

Chapter 53

Heyy!! wassap people? haha, ako ayos naman :D

oo nga pala, yung mga nagvote at nagcomment, maraming maraming salamat sainyo guys~ Hindi niyo lang alam kung gaano niyo ako napapasaya dahil duon :).. maraming salamat kasi naa-appreciate niyo itong gawa ko, thank you kasi nagtyatyaga kayong maghintay kahit na alam kong maraming typos, wrong grammar at minsan wrong spelling :).... and super thank you rin kasi kahit hindi ako nakakapag-reply agad-agad ay nagco-comment parin kayo at nagvo-vote, super thank you guys!

sige na, enjoy kayo :)

Not Yet Edited (-___-" )V

✄ ✄ ✄ ✄ ✄ ✄ ✄ ✄ ✄ ✄ ✄ ✄ ✄ ✄ ✄ ✄ ✄ ✄ ✄ ✄ ✄ ✄ ✄ ✄ ✄ ✄ ✄  ✄

Thrid perosn's POV

Malamig ang simoy ng hangin. Madilim at tanging ang bilog na buwan kasama ang napakaraming bituin sa langit lamang ang nagbibigay liwanag sa buo niyang paligid. Napakatahimik ng buong paligid na siyang nagbibigay kapayapaan sa kanyang kalooban.

Nakahiga ito sa malamig at malalagong damuhan habang nakaunan sa dalawang braso. Nakapikit at ninanamnam ang masarap at malamig sa balat na simoy ng hangin.

nagmulat siya ng mga mata at tinitigan ang kalangitan na naapapalibutan ng maraming maniningning na mga bituin. Napangiti ito ng madako ang tingin sa dalawang bituin na siyang pinakamakinang sa lahat at magkalapit sa isat-isa.

"The worst part of being strong is that no one ever try to ask you if you're okay" Mahinang bulong niya kasabay ng kanyang pagngisi. "I miss you" muling bulong nito saka nagpakawala ng isang malungkot na ngiti. "Nung nawala ka, no one ask me that stupid question dad, no one dare to ask me if i'm okay"

"Are you guys happy?" dagdag pa nito saka mahinang napatawa at nailing "Of course your happy" nakangising sabi nito saka napatawa ng mapakla.

"I want to ask you why didn't you tell me about him dad" nakasimangot na dagdag pa nito "ang daya mo kasi eh, nang-iiwan ka. Nakakatampo" tumawa pa ito ng peke saka kinamot ang noo. "Masyado ka kasing exited makasama yang bunso natin"

Itinabing niya sa mga mata ang braso ng magsimulang tumulo ang mga luhang namuo sa kanyang mata. "Kaya nagdesisyon kang iwan kami, ganon ba yun dad?" pinipigilan nitong mapiyok. 

muli ay pinagmasdan nito ang dalawang bituin sa kalangitan "Dont you understand how the people left behind feel? What I feel?" nakangising tanong nito sa hangin saka natawa ng peke. "Ano bang pakiramdam dad? Lena? na nakikita niyo kaming ganito ngayon?" mahinang dagdag pa nito saka hinayaan ang mga luha nito sa pagtulo.

"tsk! pinagmumukha niyo akong bading neto eh!" natatawa nitong bulong saka marahas na pinunsan ang mga luha sa mata at pisngi "but you know dad, i'm happy" ngumiti ito ng malawak. Bakas sa mukha ang sayang nararamdaman. "Because i'am able to save one of the most important person in my life" napatawa ito saka itinaas ang kamay. Pilit itinataas ang mga kamay para abutin ang bitwin "He really look like me" natawa ito