Bab 22

267 10 0
                                    

Anas sedang menaip sesuatu di laptopnya. Dia sangat khusyuk buat kerja dia di laptop sehingga lah bunyi telefon bimbit dia berbunyi.

Ting ting ting ting.

Banyaknya mesej masuk. Anas ambil telefonnya dan buka aplikasi whatsap.

S: Anas, aku nak susahkan kau boleh.

S: Anas, aku stress.

S: Anas, aku stress tapi aku tak tahu sebab apa aku stress.

S: Kau kata aku boleh susah kan kau. So, aku nak susahkan kau la ni.

S: Anas, aku nak nangis tapi aku tak tahu kenapa aku nak nangis. Huaaaa

A: Nak jumpa?

S: Nak, aku nak main buai.

A: Jom, main kat taman.

Anas terus bersiap untuk keluar.

Anas pergi taman yang berdekatan dengan rumah dia. Dari jauh dia nampak Sarah sedang main buaian sorang-sorang di situ. Anas datang mendekati Sarah.

"Kau okay?" soal Anas kepada Sarah.

Anas duduk di buaian sebelah Sarah.

"Aku tak okay." balas Sarah.

Anas pandang Sarah dan alangkah terkejut nya dia bila nampak Sarah mengalirkan air mata. Di mana Sarah yang sentiasa positif ni.

"Kenapa kau menangis?" soal Anas dengan panik.

"Aku tak tahu tapi aku rasa sedih tiba-tiba." Sarah cakap dengan teresak-esak menahan air mata.

"Maybe aku period jadi emosi aku tak stabil. Aku rasa sedih sangat dan rasa nak nangis je hari ni." sambung Sarah lagi.

Anas yang dengar perjelasan daripada Sarah tu pun berfikir, ini ke yang orang kata emosi tak stabil bila datang bulan.

"Jangan lah nangis." Anas cuba pujuk.

"Tapi aku tak boleh nak control rasa sedih ni."

"Aku belanja kau char kuey teow kat kedai depan tu nak."

"Nak, tapi aku nak tunggu sampai rasa sedih ni hilang."

"Okay. Take your time. Aku tunggu."

"Anas, mesti kau annoying dengan aku kan."

"Ehh tak, aku tak rasa annoying pun."

"Sorry Anas. Hari ni aku rasa sedih sangat tapi aku tak tahu kenapa aku sedih. Aku minta maaf Anas. Tapi aku rasa nak luahkan yang aku tengah sedih." Sarah cakap panjang lebar. Dah kenapa kau minta maaf dengan Anas ni Sarah?

"Tak apa, aku faham. Kau nangis la puas-puas."

Anas pandang Sarah yang tengah nangis tu. Selama ni dia selalu nampak Sarah yang positif rupanya Sarah pun boleh juga nangis macam ni. Tersenyum dia tengok gelagat Sarah kat tepi dia tu. Ini sisi lain Sarah rupanya.

Kira-kira 5 minit Sarah layan perasaan.

"Okay, jom aku dah okay."

"Betul ni?"

"Betul!, yakin 100%." balas Sarah dengan ceria.

Dorang pun pergi gerai char kuey teow yang berdekatan dengan rumah mereka. Tapi bila makanan sampai. Sarah pandang char kuey teow depan dia tu lalu air mata dia mengalir lagi. Anas yang menyaksi kan tu pun terkejut.

"Ya Allah Sarah kenapa pulak ni?" soal Anas.

Ya lahh tadi okay dah tapi tiba-tiba sekarang ni air mata mengalir pulak.

"Aku nak makan udang tu tapi aku malas nak kupas kulit dia. Kenapa pakcik yang masakkan char kuey teow tu tak tolong kupas kan kulit udang tu sekali."

Anas yang dengar tu pun tercengang. Sarah nangis sebab pak cik tu tak kupaskan kulit udang tu je ke.

"Tak apa. Bak sini biar aku kupaskan kulit udang tu untuk kau."

Anas ambil udang dari pinggan Sarah dan dia kupaskan kulit udang tu.

"Anas, aku tak nak tauge." Sarah cakap dengan air mata mengalir di pipi.

"Nanti aku asingkan tauge tu sekali." balas Anas.

Ini kalau orang nampak scene ni mesti orang ingat Anas dera Sarah. Padahal Sarah yang dera Anas.

"Anas, aku minta maaf susahkan kau."

"Tak, kau tak susahkan aku." Anas balas dengan tangan sibuk kupaskan kulit udang Sarah. Lepasni dia kene asingkan tauge tu pulak.

"Anas, aku terharu kau belanja aku makan. Terima Kasih." Sarah cakap sambil lap air mata dia dengan tisu.

Anas yang dengar tu tergelak.

"Ya ya ya, dah jangan nangis dah."

"Tak boleh nak control air mata ni Anas. Huaaa."

"Hahahaha, okay tak apa kau nangis laa."..



AWAN PUTIHWhere stories live. Discover now