ភាគទី៣២

7K 354 19
                                        

បន្ទាប់ពីក្មេងៗទាំងនោះចេញបាត់អស់ទៅទឹកភ្នែកកូនប្រុសដែលមិនធ្លាប់មានអ្នកនិយាយបែបនោះដាក់ខ្លួនក៏ធ្លាក់ចុះមកទាំងមិនដឹងខ្លួន ទៅលើសៀវភៅសរសេររបស់គេ។ហេតុអ្វីបានជាពួកគេនិយាយថាគេគ្មានម៉ាក់បែបនេះ?គេក៏មានម៉ាក់ដែរ
តែគេមិនដឹងថាម៉ាក់របស់គេជាអ្នកណា នៅឯណាឡើយ។គេក៏ចង់មានម៉ាក់ម្តងភាពកក់ក្តៅឲ្យគេ ផ្តល់
ក្តីស្រលាញ់ឲ្យគេ ដូចជាពួកក្មេងៗដទៃទៀតដែរ។

ជាពិសេសខ្ញុំចង់បានដូចដែរពូថេយ៌ ផ្តល់ក្តីស្រលាញ់ឲ្យខ្ញុំរាល់ថ្ងៃ ពេលគាត់នៅជាមួយខ្ញុំនូវពេលដែរប៉ាៗមិននៅ ខ្ញុំពិតជាមិនឯកកោរឡើយដែលនៅជាមួយគាត់ តែហេតុអ្វីពេលនេះគាត់បែរជាចាក់ចេញទៅចោលខ្ញុំទៅវិញ?ហេតុអ្វីទៅ?

Skip

នៅឯងខេត្តwandoឯណោះវិញបន្ទាប់ពីត្រឡប់មកពី
ត្រឡប់ពីមន្ទីរវិញកាលពីថ្ងៃនោះរាងល្អិតឆេយ៉ាងក៏យករឿងនោះទៅប្រាប់មីងយ៉ាប់ បន្ទាប់ពីគាត់ដឹងរឿងនេះហើយគាត់ស្ទើរតែមិនជឿ តែត្រូវបានរាងល្អិតយកក្រដាស់ពេទ្យឲ្យគាត់មើល ទើបគាត់ជឿ។

«ខ្ញុំគិតថារកលុយដើម្បីយកមកធ្វើទុនរកសុីខ្លះ»ឆេយ៉ុង

«មិនបាច់ទេ បងមានលុយខ្លះដែរឯងយកទៅ»ថេហ្យុង

«មាន?បងបានមកពីណា?»ឆេយ៉ាង

«គឺពេលបងនៅទីក្រុង បងបានសន្សំបានខ្លះដែរ»

«មិនបានទេ...បងទុកមើលកូនៗរបស់បងវិញទៅ»

«មិនអីទេ...ពួកយើងយកវាទៅរកសុីមិនមែនទៅចាយវាយឯណា!!»

«ចឹងក៏បានដែរ បើបែបនោះមែនខ្ញុំគិតថាយកលុយបងខ្លះទៅទិញកង់រទេះតូចមួយ សម្រាប់ជិះលក់នំ បងគិតយ៉ាងមិចដែរ»

«ស្រេចតែឯងទៅ»

«យ៉ា...ខ្ញុំឲ្យបងជួយគិតខ្ញុំ មិនមែនស្រេចតែខ្ញុំទេ»

«ឲ្យតែឯងចង់ បងគាំទ្រឯងជានិច្ច»

«ហិសៗ...ចឹងក៏បាន តែខ្ញុំមិនចេះធ្វើនំទេ»ឆេយ៉ាង

«បើមិនចេះខំនិយាយ...ហិសៗ»

«ចឹងធ្វើយ៉ាងមិចទៅ»

«មិនអីទេ...ចាំបងជាអ្នកធ្វើក៏បាន»

«បងចេះធ្វើនំដែរឬ?»

Appaបម្រើ  |Complete✓|Where stories live. Discover now