នៅឯខូនដូឯណោះវិញយ៉ុងជេកំពុងតែធ្វើអាហារពេលថ្ងៃត្រង់ឲ្យរាងល្អិតដែលកំពុងអង្គុយមើលតុក្កតាក្នុងទូរទស្សន៍។
រីង~~~/សម្លេងទូរស័ព្ទ
«អាឡូ!!លោកប៉ា»យ៉ុងជេ
[ពេលណាកូនត្រឡប់មកផ្ទះវិញ?យ៉ុងជេ]ជុងហ្គុក
«គឺ!!...ខ្ញុំ...អឺបានប្រាប់ប៉ាហើយថា...»
[Appaបារម្ភពីកូន!!ល្ងាចមកគេងផ្ទះមក]
«លោកប៉ាគឺខ្ញុំមិនទាន់អាចទៅវិញបានទេ!!»
[ហេតុអី?មានអ្វីមែនទេ?]
«គឺគ្មានទេប៉ា...តែខ្ញុំមិនអាចទៅឥឡូវបានពិតមែន»
[មិននឹកបារម្ភAppaកូនទេឬ?បើមិនមកគេងក៏មកញុាំបាយពេលល្ងាយជាមួយគ្នា ចាំត្រឡប់ទៅវិញក៏បាន]
«ខ្ញុំគិតមើលសិនបានទេលោកប៉ា!!ព្រោះ...»
[ហេតុអ្វីចាំបាច់គិត អញ្ចឹងចាំប៉ានាំAppaកូនទៅលេងខូនដូកូនក៏បានដែរ]
«ប៉ា!!!ក៏បានខ្ញុំនឹងទៅញុាំបាយ តែនឹងត្រឡប់មកខូនដូវិញ»
[អឹម!!ចឹងបានហើយ]និយាយរួចជុងហ្គុកក៏បិទទូរស័ព្ទបាត់
«ហុឺយ!!»នាយដក់ដង្ហើមធំហើយសម្លឹងមើលទៅរាងល្អិតដែលកំពុងសើចនឹងតុក្កតាក្នុងទូរទស្សន៌
«ស៊ូវី!!»នាយដើរទៅហៅរាងល្អិតដែលអង្គុយមើលទូរទស្សន៍ ឯរាងល្អិតក៏ងាក់មើលមុខនាយ
«???»
«ខ្ញុំចង់មានរឿងសួរឯង»
«តើឯងមានស្គាល់នរណា ដែរទេ?»យ៉ុងជេ
«ខ្ញុំស្គាល់បងស្រី ម៉ាក់និងប៉ា»
«ចុះក្រៅពីនេះ»
«អត់ដឹងទេ»
«ចុះឯងចង់ត្រឡប់ទៅផ្ទះជួបប៉ាម៉ាក់នឹងបងស្រីឯងវិញទេ?»
«អត់ទេគាត់នឹងឲ្យមីងម្នាក់នោះវៃខ្ញុំ គាត់មិនស្រឡាញ់ខ្ញុំដូចលោកទេ»
«ស្រលាញ់?»
«គាត់មិនដែលឲ្យខ្ញុំញុាំបាយច្រើនដូចលោកទេ ហើយក៏មិនដែលឲ្យខ្ញុំដើរលេងដែរ»
«ឯងមិននឹកប៉ាម៉ាក់និងបងស្រីឯងទេឬ?»
«នឹក!!តែខ្លាចគាត់វៃខ្ញុំទៀត លោកជាមនុស្សល្អមិនដែលវៃខ្ញុំទេ»
YOU ARE READING
Appaបម្រើ |Complete✓|
ActionFirst writing ចន ជុងហ្គុក/ថេហ្យុង ស្នេហាបែបស្រលាញ់ភេទដូចគ្នា ដោយសារតែខ្លាចថាកូនប្រុសខ្មាសគេ ដែលមានម្តាយជាបុ្រស ទើបជុងហ្គុក ត្រូវលាក់បាំងរឿងនេះពី កូនប្រុសរបស់ខ្លួន តែបានធ្វើឲ្យអ្នកដែលបង្កើតកូននោះមានអារម្មណ៍ថាស្ទើរតែចង់ឆ្គួតទៅហើយ ឯកូនប្រុសវិញក៏ទទួលរង់...
