+ភូមិគ្រឹះចន
«ថេយ៌...អូនយ៉ាងមិចហើយ?សម្រាកខ្លះទៅ ទុកឲ្យអ្នកបម្រើធ្វើក៏បានដែរ»ជុងហ្គុកនិយាយសួរទៅកាន់ប្រពន្ធជាទីស្រលាញ់ដែលនៅក្នុងផ្ទះបាយធ្វើម្ហូបអាហារពេលថ្ងៃត្រង់
«មិនអីទេជុងហ្គុកអូនអាចធ្វើបាន»ថេហ្យុងនិយាយទាំងញញឹមស្ងួត
«អូនសម្រាក់ខ្លះទៅ មោះបងនាំអូនទៅសម្រាក់»
«ជុងហ្គុក!!អូនមិនអីទេ អូនអីពិតមែន»
«ចឹងទៅអង្គុយក៏បាន មោះ»ថាហើយគេក៏នាំថេហ្យុងក៏អង្គុយលើសាឡុង
«ហឹម!!ជុងហ្គុក»ថេហ្យុងនិយាយទាំងអូសសម្លេងព្រោះតែគេមិនស្តាប់ខ្លួន
«ឆាប់អង្គុយទៅ»
«.....»
«អូនកុំគិតរឿងកាលពីម្សិលមិញអី វាកន្លងហួសហើយ អ្នកដែលធ្វើនឹងទទួលផលអាក្រក់ទៅគេវិញមិនខាន»ជុងហ្គុក
«តែអូននៅតែខ្លាច!!ខ្លាចគេនិយាយអ្វីពីគ្រួសាររបស់យើងទៀត បងដឹងទេអូនខ្លាចគេនៅតែនិយាយថាអូនមិនមែនជាAppaរបស់កូន អូនខ្លាចណាស់»
«ថេយ៌...ថេយ៌អូនកុំគិតច្រើនអី បើបងនៅមានជីវិតបងនឹងមិនឲ្យពួកមនុស្សអាក្រក់មកឲ្យនិយាយអាក្រក់ពីអូនបានទេ»ជុងហ្គុកនិយាយរួចក៏ទាញថេហ្យុងមកឱប
«អូនជឿបង!!មកពីអូនមែនទេ?ទើបគ្រួសារយើងមានរឿងបែបនេះ គឺមកពីអូន»ថេហ្យុងនិយាយទាំងតលីងរលោងទឹកភ្នែក
«អត់ទេ អូនគ្មានកំហុសទេ!!»
«អូនសុំទោស អូនជាមនុស្សល្ងង់ គ្មានចំណេះដឹង គ្មានប្រវត្តិមិនច្បាស់លាស់ ជាកូនកំព្រារស់នៅក្នុងមណ្ឌល គ្មានមុខមាត់ឲ្យបង អូនជាAppaបម្រើ»ថេហ្យុង
«ទោះអូនមកពីណាក៏បងមិនខ្វល់ដែរ ពួកយើងរស់នៅដោយក្តីស្រឡាញ់ផ្តល់ឲ្យគ្នា មិនមែនរស់នៅដោយពាក្យសម្តីអ្នកដទៃនិយាយចេញមកនោះទេ»ជុងហ្គុក
«ជុងហ្គុក!!»
«បងស្រលាញ់អូន»និយាយជុងហ្គុកទាញថ្ងាស់រាងតូចថើបមួយខ្សឺត ហើយទាញមកឱបក្នុងទ្រុង
«អូនក៏ស្រលាញ់បងដែរ»ថេហ្យុងនិយាយទាំងទឹកមុខញញឹមស្ងួត ក្នុងខ្លួនគេពេលនោះពិតជាបារម្ភពីកូនៗគេខ្លាំងណាស់
YOU ARE READING
Appaបម្រើ |Complete✓|
ActionFirst writing ចន ជុងហ្គុក/ថេហ្យុង ស្នេហាបែបស្រលាញ់ភេទដូចគ្នា ដោយសារតែខ្លាចថាកូនប្រុសខ្មាសគេ ដែលមានម្តាយជាបុ្រស ទើបជុងហ្គុក ត្រូវលាក់បាំងរឿងនេះពី កូនប្រុសរបស់ខ្លួន តែបានធ្វើឲ្យអ្នកដែលបង្កើតកូននោះមានអារម្មណ៍ថាស្ទើរតែចង់ឆ្គួតទៅហើយ ឯកូនប្រុសវិញក៏ទទួលរង់...
