Annemin Hikayesi

Bölüm 19

Heyooo ben yeni bölümle geldim. 

Sözler ve düğünler, güzel bölümler geliyor.

Satır aralarını yorumlarla doldurmanızı bekliyorum. 

Keyifli okumalar dilerim.

~~~~~~~~~~~~~~~~

Eğer İstanbul'da okuyacaksa da bir senenin sonunda diğer seneye az kalan derslerini ara ara giderek devam ettirebileceğini önermişti. Zeynep ise iki fikre de olumlu bakarken iki sene de okula gidebilirim diye öneride bulunmuştu.

Ömer ağaya iki sene beklemek çok zor gelse de olabileceğini söylemişti. Tüm Mardin bilirken bu kadar uzatmanın zor olacağını biliyordu ama sevdiği bunu isterse de elinden geleni yapacaktı.

                                                                                         ***

Zeynep lavaboya giderek makyajını düzeltirken Ömer ağa sevdiğini izlemeye koyulmuştu. Onun parmağında kendi yüzüğünü görmesi bu kadar güzel olabileceğini düşünmediği bir duyguydu.

Zeynep ve Ömer bunları yaşarken, Berfin ile Savaş'ta konuşmaya başlamışlardı. Savaş sessizliği bozmak isteyerek Berfin'e döndü. Berfin ise Savaş'a bakarken kendisine bakması ile gözlerini çekmek istedi. Savaş derin nefes aldıktan sonra Berfin ile arasındaki sessizliği bozdu.

"Sence çok mu ağır konuştum?" diyerek sorarken sesinde üzüntü ve mahcubiyet vardı. Berfin ise sadece gülümseyerek onun bu halini aklına çizmeye başladı.

"Neden bu kadar katı kuralların var?" diye sorarken hala Savaş'ın yüzündeki ifadeyi izliyordu. Savaş ise Berfin'in sorusuna cevap aramaya koyulurken, Berfin'in yüzü gülümsemişti.

Dergilerde ve magazinde gördüğü adamın, farklı mimiklerini gördüğü için kendisini şanslı hissediyordu. İçinde hissettikleriyle başa çıkamazken, kulağında hala o şarkı çalıyordu.

"Aslında tek ailem olan kardeşimi kaybetmek istemiyorum. Bizim ailemizde kimsemiz kalmadı. Eğer bir gün bende ölürsem..." cümlesini tamamlamak istediği sırada boğazına oturan yumruyu yutkunarak geçirdi

Berfin onun bu haline üzülmüştü. Herkesi kaybettiğini düşünmüştü. Bir an nefesi kesilmiş gibi hissederken bu adam bunları yaşamıştı. Savaş derin nefes alarak konuşmadan Berfin'e döndü.

"Eğer bir gün bende ölürsem, kardeşim kendi ayaklarının üzerinde dursun ve sahip olduklarımızı yönetirken onu kullananlardan uzak kalsın istiyorum" demişti. Berfin'i üzdüğünü düşünürken Berfin'in sözleri ile kendisine geldi.

"Babam bizlere hep okuyun derdi ama âşık olmak okumaya engel değildir. Burası Mardin gezip tozamazsınız ama evlenince de okula devam etmenizi sağlarım demişti. Babam ölünce de okulum bittiğinde ki iki yıllık olduğu için erken bitti. Okul bitince abim bana istediğin varsa çekinme söyle demişti" Berfin bir an mahcup bakarken sözlerine devam etti.

"Benim sevdiğim olmadı ama abimde arkamda olurdu. Eminim ki evlenseler de Zeynep'in okumasını sağlar" diyerek Savaş'ın abisine güvenmesini istemişti. Savaş, Berfin'in sevgilini olmadığını öğrendiği için içi sevinmişti.

"Zeynep'ten ayrılmam benim için çok kolay değil. Belki de bu beni daha çok sinirlendirmiş olabilir. O benim ailemden geriye kalan tek kişi..." diyerek duygularını anlatmaya çalışmıştı.

"Zeynep ile abim evlenseler de İstanbul'a zaten ara ara gelirler. Zeynep seni çok seviyor. Sürekli seni anlatıyor. Abim zaten onu sana getirir. Sende arada gelir kardeşini görür konağımızda kalırsın" diyerek bahanesine cevap vermişti.