Annemin Hikayesi

Bölüm 23

Heyoooo Sizlere yeni bir bölümle geldim.

Sol alt köşedeki yıldıza basarak destek olmayı unutmayınız.

Satır aralarını yorumsuz bırakmayın şekerlerim.

Sevgililer günü hediyesi olarak bir bölüm daha atıyorum 🥰 Sevgiyle kalın...

Keyifli okumalar dilerim.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

İçeriye yirmili yaşlarında bir adamı getirdiklerinde, darp izleri kendisini belli ediyordu. Ömer ağanın daha hesabını kesmediği bu adamı neden getirdiğini anlamadıkları için herkes fısıldaşıyordu. Ateş ise kendini aklayacak bahaneler bulmak için kafasını çalıştırmaya başladı.

"Murat! Fotoğrafları topla ve odama götür! Sende konuş bakalım Abdurrahman Efendi!" dediğinde adam irkildi. 

                                                         ***

Flash Back

"Muay thai bir Tayland sporu olarak geçer. Eski bir spor dalıdır ve sanırım biraz sert bir spor" diyerek açıklamıştı. Ömer ağa ise kafa karışıklığı ile bakarken Zeynep derin bir nefesin ardından yutkunmuştu.

"Abim bu sporla ilgilendiği için ona dikkat etmeni istiyorum. Sana dokunursa ne olacağını da biliyorum ama o benim tek ailem. İkinize de zarar gelmesinden korkuyorum" diyerek devam etti.

Ömer ağa sevdiğinin bu endişesine gülümserken, kendisinin de boş bir adam olmadığını göstermek adına karate asıl duruş pozisyonu ile karşılık vermişti. Zeynep ise onun bu haline gülerek cevap verirken Murat kapıda belirmişti.

"Ağam fotoğrafları çeken adamı bulduk. Ne yapalım?" dediğinde Ömer ağa hemen kaş göz yaparak susturmak istedi ama Zeynep ne olduğunu çoktan sormuştu bile.

"Ne fotoğrafı? Ne yapacaksınız ki?" diye sorduğunda Ömer ağa onun bu kadar masum olmasına gülümsemişti.

"Murat götürün! Şimdi değil sonra! Sonra!" diyerek Murat'ın gitmesini beklemişti. Zeynep'e dönerek "Bizim fotoğraflarımızı kim çekmiş merak ettim. Bir de neden çektiğini soracağım. Bir şey yok canım" dediğinde Zeynep konuşmak istemişti ama abisinin araması ile çalan telefona döndüğü için konu dağılmıştı.

Savaş havaalanına geldiğini bildirirken kendisini almaya gelen araca binmişti. Savaş aptal biri olmadığı için Ömer'in kim olduğunu araştırmış ve onu aldırmaya geleninde onun adamları olduğunu öğrenmişti. Ömer ise duyduğu cümle ile artık evden çıkması gerektiğini anlamıştı.

Savaş'ın eve girmesi ile depoya giden Ömer ağa, karşısındaki adamı görür görmez yumruğu gözüne indirmişti.

"Söyle o fotoğrafları neden, kimin için çektin?" diyerek bağırdığı adamı yerden kaldırması için adamlarına işaret vermişti. Adamı tekrar oturur pozisyona getirdiklerinde, Ömer ağa "Konuş ulan! Kimin itisin?" diye bağırdı.

Adam konuşmayı reddeden bir halde duruyordu. Sonunda artık Ömer'in gücü kalmamıştı. Murat'a yaptığı işaret ile kafasına dayanan silahı görünce adam endişe ile baktı.

"Ağam affet! Affet ağam ne olur! Anam yaşlıdır! Ona evlat acısı gösterme!" diyerek yalvarmaya başlamıştı. Zaten annesinin tedavisi için parayla yaptığı bu işin bu kadar kötü bitmesine üzgündü.

"Anlatmazsan anan artık yalnız bir kadın olacak. Sürerim birde onu..." diyerek gözünü korkutmak istemişti. İstediğini de almıştı.

"Ağam! Ben bilemedim affet ağam! Anam hastadır. İlaçlara para lazımdı. Havva Samyeli duymuş geldi. Yardım edecek zannettim ama para için bu işi istedi benden. Yapmazsan da anana ilaç alamazsın. İzin vermem satmalarına dedi. Anam ilaç almazsa ölür ağam..." derken adam ağlamaya başlamıştı