Mafya

2.

Arkam dönük öylece kala kalmıştım.
ölecektim,buna emindim.
ama Leylayı karıştıramazdı.ona bunu yapamazdı.
bana ne yaparsa yapsın kesin, doğrasın,öldürsün fakat Leyla'nın adını ağzına bile alması beni dehşete düşürüyordu.

"evet istediğim bu.
ben seni bırakmadan hiç bir yere, gidemezsin."

"neden bunu yapıyorsun?."
gerçekten ona o kadar nefret dolu bakıyordum ki..

"Beni hafife alarak hayatının hatasını yaptın sen."

gerçektende sorun bu muydu?
şuan olanlara bı türlü anlam veremiyordum.
geceleri burdan kaçar gibi,çıkıp. gündüzleri olabildiğince,sorunsuz atlatmaya çalışmaktı.
tek istediğim kardeşim ve dedemi görmekti.
hale bak resmen celatın kendisini bulmuştum.
bu nasıl şansdır.

"hafife almak değil bu haşşa önüne gelen herkesi öldüren birinin kalpsizligi hafif olamaz.
lakin,benim gözümde oldukça yoksun.
sözlerimi asla geri almıyorum.
bu sözlerim her masumun canını acıtığın gibi, senin de kalbine birer ok gibi ,saplansın."

"yanıldığın tek birşey var benim kalbim yok."diyerek  beni saçlarımdan tuttuğu gibi yere fırlattı.

Büyük bir acıyla inledim.
o sırada bir hışımla içeriye Leyla daldı.

"abla..Allah aşkına yapma lütfen Demir lütfen.."

"kes sesini leyla bu ite yalvarmanı istemiyorum."diyerek önümden saçlarımı çektim ve sanki ölume kendimi hazırlar gibi mezarımı sözlerimle kazıyordum.
olan oldu her ne olacaksa olsun.

"demek it.. büyük cesaret seni bu lafların altında ezmekle kalmayıp hayatın en siyah tonunu sana yaşatacağım."

"senden korkmuyorum"

"ABLA YETER SUS ARTIK SUS.
lütfen demir o bana birşey olmaktan korktuğu için lütfen özur dileriz Demir lütfen ablamı da beni de bırak."

Leyla onun ayaklarına kapanmış. salya sümük ağlayıp yalvarıyorudu.
ben kardeşimi bu denli çaresiz hiç bir zaman dilimin'de görmemiştim.

"yeter Leyla yeter saçmalama.kalk şurdan kalk. bu pisliğe ellerini değdirme."

diyip nerdeyse ayaklarına kitlenmiş ellerini kurtarıp ayağa kaldırdım onu.

"sıktınız artık yeter ikinizde benimle geliyorsunuz"

hayır hayır Allah'ım bu olamalıydı ikimiz diye birşey yok Leylayı burdan çabuk yolamalıydım.

"Hayır! leyla hiç bir yere gelmiyor.
bana ne yapacaksan yap o gitsin."

"Sana sorduğumu hatırlamıyorum."

Gözleri gerçekten beni siyahin en koyu tonuna hapsedecek gibiydi.. korkuyordum.fakat beli edemezdim..

"bak lütfen tamamı Leyla gitsin bana ne yapacaksan yap nereye götüreceksen götür."

"hayır abla hayır hayır sen nereye gidersen bende seninle geleceğim seni yanlız bırakamam."

"Demek ne yaparsam yapayım."