Mafya

12.

demirden.

efranın evinin kapısının önündeydim.

ona alışmıştım.
beni deli ediyor yokluğu.

cebimden çıkardığım sigara paketinden bi dal aldım.

sigaramı yakıp evden biraz uzaklaştım.

bu kızı öldürmek istiyorum.
ama yokluğu beni deli ediyor
onu nasıl öldürecektim
insanları gözümü kırpmadan öldüre biliyorken
ona karşı bu zaafım
bu kadar kısa sürede beni zayıf düşürüyor gibi hissediyorum.

kalpsiz olmayı ben istedim.
beni ben yaratım.

gözümün önünde Annemin boğazını kesen babamın boğazını kesmeye yemin etiğim gün kalbimi de yok ettim ben.

14 yaşında bana bunları yaşatan hayatı afedemezdim.
bunun bedelini ağır ödeyecekti.
kalbimin yokluğu insanlara hep zarar verdi.

babamı bulduğum gün
benim bayramımdır.
Anneme bize yaşatığı herşeyi ona misliyle yaşatacağım.

gafletin kendisi benim.
korku benim, dehşet benim,acı benim, karanlık benim.

ve bir kızın gelip bunu mahfetmesine izin veremezdim.
onu Yok etmeliydim
olum ben alışamam ona..

sigaradan son kez çekip yere attım.

adamların yanina gittim.

"kimsenin burdan çıkmasına izin vermeyin gözünüzü dört açın"

diyip yanlarından ayrıldım.
arabaya bindim.

asıl evime gittim.
efrayı götürdüğüm ev aslında evim degildi.
orda işlerimi hallediyordum.
aslında efranın bunu görmemesi gerekti ona çok büyük bir eziyet ettiğinin farkındayım.
fakat bana söylediği o sözler.
sanki intikam gibi bir bir saplanıyordu bana.

kimsenin bunları söyleyecek cesareti yokken
o küçüğün bana bunları söylemesi
beni çılgına döndürüyordu.

eve geldiğimde arabayı park ettim.
siteye giriş yaptım.
asönsere binip.
14 kata bastım.

kata geldiğimde.
eve girip anahtarı çıkarıp kapıyı açtım.
eve girdim.
direk banyoya girdim ılık bir duş alıp lacivert gömlek giyip kollarını kıvırdım.
altına da italyan stili aynı renk lacivert pantolumu da giydim.

saçlarımı arkaya tarayıp.
balkona çıktım.

cebimden bir dal sigara çıkarıp yaktım.

bu site bana aiti.
burası asıl evimdi.
dikkat çekmemek için bu siteyi alıp burda oturmuştum.

yer altında büyük mafyalardan biriydim.
benden üstün olanlar yoktu 5 kişiydik hepimiz aynı sayılırız.
geriye kalan mafyaların hepsini biz yönetiyoruz.

hırsızlık yapan mafyalar.
silah ticareti,elmas kaçaklığıyla
uğraşıyoruz
tabiki babamın olduğu dönemler.
çocuk kaçırmakda vardı.
babam kaçıp gittikten sonra onun yerini ben almıştım.
insan kaçırmayı kaldırmıştım.
bunin için de çok can Ödemiş'tik. yer altı en büyük parayı çocuk kaçırmadan kazanıyordu.

kafamı çevirip yan balkona bakınca bir ses duydum.

kadın sessi
sesin sahibi kulaklarıma tanıdık geldi.

efra aklıma geldi.
nereye gidebilirdi.
dedesinden başka kimsesi yoktu.
benden kaçıp nereye gidebilirdi.
onu bulmanın tek yolu.
onu yer altına tanıtmaktı.
böylece onun benim olduğunu bilen hiç kimse ona yardım edemezdi.
ve bana getirirlerdi.
bu şehir bizim İstanbul bizim.
biz heryerdeyiz benden kurtuluşu yoktu.

telefonumu açıp.
yer altındaki adamım olan
emiri aradım.

-Alo emir

-buyur abi.

-akşama bir toplantı tarzı bir eğlence hazırlayın.
yer altında olan bütün mafyaları
istiyorum kadınlarıyla birlikte.

-tamam da abi diğerlerinin de izni olması gerekmiyor mu?

- lan başlatma şimdi onlara sikerim onları da seni de
dediğimi yap onları da çağır ister gelsinler ister gelmesinler.

-tamam abi senin bileceğin iş.

telefonu kapatıp cebime koydum.
eve girdim duvarda asılı saate baktım.

16:37

evden çıktım.