Mafya

65.

bana doğru gelen bulutu görünce neye uğradığımı şaşırdım onunla konuşmak bir kenara Dursun yüzünü bile görmeye tahammülüm yoktu aslında savaşların hiçbirini görmek istemiyordum fakat yine beni bulmuştu

sanırım O da Beni görmeyi beklemiyormuş yüz ifadesinden bunu gayet iyi anlamıştım yanıma gelip durduğunda uraz'a bir bakış atıp ardından bana döndü

giydiği siyah takımın içinde kaskatı kesilmiş bedenini fark edip hissedebiliyordum

gergi yüz hatları ile dudaklarını araladı

"Efra konuşa bilir miyiz çiçeğim biraz"

sorduğu soruyla ve bana çiçeğim diye hitap etmesi midemi bulandırırken bana söylediği yalan beni günlerce hislerimi hapsetti kendimden nefret ettim Demir bana bunu yaparken kardeşimle yatmış üstelik onu hamile bırakmış fakat ben Demir öldü diye üzülüp kendimi kızıyordum böyle bir adama nasıl üzülebilirsin diye ama ona rağmen üzülüp kahroluyordum

onca yaşanmışlığın içinde kendimi yapayalnız hissederken kimseye güvenip kalmamışken yine de buluta az da olsa güvenip dayanmak istemiştim öyle de yaptım ama pişmanım O da herkes gibi beni kullandı kendi hislerini düşündü beni biri hiç gibi düşünüp Kendi kafasında kurup kurguladığı yalanları bana döktü elbette bana çok iyiliği dokundu elbette de demir kadar nefret etmiyordum ondan fakat bulutta artık benim için hiçbir şeydi benim için bir şey ifade etmiyordu.
bulup dendiğinde beni koruyan kollayan seven bir adam gelmeyecekti artık aklıma istesem de gelemezdi.

"seninle konuşmak istemiyorum bulut"

sanırım olanlardan haberi vardı.
benim oraya gittigimi demirin ölmediğini gördüğümü her şeyden haberi vardı.
bu yüzden direkt benimle konuşmak istemişti Beni gördüğüne şaşırsa da şaşkınlığını bir kenara bırakıp  konuşmak istediğinden belliydi
fakat tam tersi ben onunla konuşmak istemiyordum.

"efra konuşmamız gerek."

"konuşmamız falan gerek değil bak bulut yeter tamamı yeter bıktım sizden git lütfen yalanlarınızı kendinize saklayın."

artık dolmuş taşmıştım ne bir cümleye ne de bir yalana tahammülüm yoktu karşımdaki adama güvenmek istemiyordum
çünkü ben ne zaman birine güvenmeyi istesem güvenim ona sırtıma dayansam her zaman sırtımdaki bıçaklarla kala kalıyordum.
sonrası hep bi mazeret hep bir bahane beni düşündükleri söyleyip işin içinden sıyrılıyorlardı.

"bir sorun mu var efra?"

yanımdaki Uraz bir sorun olduğunu düşünüp Bana soru yönelttiğinde bulutun ona sert şekilde baktığını fark edebilmiştim gözlerimi buluttan ayırıp uraz'a döndüğümde kafamı salayarak bir sorun olmadığını belirttim

bir sorun çıkmaması için bulutla konuşacaktım uraz'a dönüp
"beni biraz bekleye bilir misin uraz"Uraz kafa salladığında buluta dönerek kahvelerimi yeşillerine ne diktim

bulut bana yaklaşıp hareket ettiğinde onu takip ederek yürüdüm mekanın arka tarafına geldiğimizde kafamda anıların canlanması kaçınılmaz sondu
öğünün aksine arka taraf bomboştu.
burası hem demirin kızla yiyişdiği yer mekan iken aslında benim bulutla tanışmama sebep olan olay ve gündü.
kafandaki düşünceleri bir kenara atıp karşımda duran bulutun yoğun bakışlarına odaklandım.