Mafya

56.

(kesit)

gözlerimi yavaşça araladığımda beyaz tavanla karşılaştım ufak bir şaşkınlık ve merak sonrası etrafıma baktığımda hastahanede olduğumu öğrendim kolumdaki seruma bakarken odaya giren doktor ve bulutla bakışlarımı onlara çevirdim benim konuşmaya mecalim yokken kısa boylu hafif göbekli gözlüğü doktor beni incelerken konuştu titiz sessiyle buluta itiraz ederek.

"bu kız fazla zayıf kalmış bünyesi nasıl dayanmış hayret ediyorum.
nerdeyse karnına hiç birşey girmemiş yemek değil su bile içmemiş mi bu kız?

doktorun gözleri beni incelerken sanki kötü olduğumun farkindaymış gibi bana kızmıyor yanındaki buluta söylüyor gibiydi mahçup bir şekilde doktorun gözlerinden gözlerimi ayırdığımda bulutun gözleri iki üç saniyeliğine beni bulup doktora döndü ve konuştu

"doktor bey efra zor bir dönemden geçiyor"

aklıma düşen şeyle gözlerimin dolması bir olmuştu demirin ölümünu kaldıramamıştı bünyem keşke hep öyle kalsaydım uyuyor olsaydım ama şimdi uyandım ve ben bu kasvetin içinde ızdırap çekeceğim.

"anlıyorum beyfendi fakat karnındaki çocuğu da mı düşünmüyor?"