Mafya

34.

"demir.."

demirin eli elbisemdeyken durdu hafif eğilmiş kafasıyla gözleri beni buldu

"demir şimdi değil"

demir elimi yavaşça elbisemden çekip masadan beni indirdi.
şarap dökülmüştü masaya..

elbisemi düzeltip beni yiyecekmiş gibi bakan demire sordum

"iyi misin?"

"iyiyim otur hadi"iyi olduğundan emin olmak amaçlı altına göz gezdirdim
yalan değildi gizlemek ve hâkim olmak istiyordu fakat bunu açıka çıkarırsam bu sefer elinden kurtuluşum olmaz o yüzden kafa sallayıp masaya oturdum

masaya dökülen kadehi kaldırıp masada duran kırmızı peçetelikten bir kaç peçete alıp temizledim
demirde kadehime şarap koyup tatilimizi yiyecektik

ikimizde çok gerilmiştik
bi anda ne oldu ne yaşandı gerçekten bilmiyorum ama şuan istemiyordum
ilk önce herşeyi konuşmaktı hedefim
bu yüzden tatlıdan bir çatal alıp konuştum

"demir artık bazı şeyleri konuşa bilir miyiz?"

"sormak istediğin herşeyi sor"

kafa sallayıp biraz düşündükten sonra konuştum

"artık bana biraz olsun iyi davranacak misin fikirlerimi önemsiyecek misin?
beni esir aldığın bir kadın değilde
sevdiğin bir kadın olarak görecek misim?"

demir yudum aldığı kadehi bırakıp dudaklarını yaladı ve konuştu

"hisselerimden ve kararımdan eminim efra sana karşı tavrım zaten hiç zaman isteyerek olmadı.
ama olmak zorundaydı bununda farkındayım
seni kaybetmek istemiyorum efra.
sana karşı tavrım değişecek.
ama her ne olursa olsun ben demirim benim öfkem sinirim diğer insanlar gibi değil bunun bilincinde bana yaklaş efra inan bana herşey o zaman değişir"

demir konuşmasını sonlandırınca
kafamı sallayıp konuştum

"demir bana yaptıklarını hiç bir zaman unutmayacağım istesem de unutamam
bize yaşatıkların ağır şeylerdi kabul etsen de etmesende bende çok yara açtın
ama ben bu yemeğe gelirken herşeyi geride bırakıp geldim ve gururumu da
ama lütfen artık gurumu ezecek şekilde değilde gururunla gururumu okşa..
ben artık bana iyi davranmanı istiyorum eğer bana karşı tavırların değişirse sinirlendiğin zaman ben tabiki dilime kendime hâkim olurum demir."

dedim gözlerine bütün ciddiyetle bakarken demir elini masaya yerleştirdi ve kendinden emin bir şekilde konuştu

"açtığım yaraların üstüne çiçek ekeceğim "

gülümsedim

demir  sert ses tonuyla tekrar konuştu

"anlaştık mı?"

kafa salladım çünkü daha soracağım şeyler vardı

"biz neyiz?"

evet geldik bu soruya ama merak ediyorum madem birşeylere karar verip geçmişi bir kenara atıyoruz bunada karar vermek gerekir maşallah nişanlısı olduk sevglisi olduk karısı oldum
bu yüzden bir açıklık getirmek gerekiyor.