Mafya

5.

Asla sözlerim ona işlemiyordu..
burdan beni cıkarmayacak gibiydi.
o kadar çaresizdim ki.
yarı ayık yarı baygın şekilde ayağa kalktım.
kalkar kalmaz kollarımı çıplak bedenine sardım.
sımsıkı sarıldım..
kokusu kan kokusunu bastırıyordu.
yarı çıplak bedenimle bedeninden destek almaya muhtaç kalmıştım..

"demir lütfen özur dilerim lütfen korkuyorum"

diyerek daha da sıkı şekilde sarıldım.

"Bana bunu bir daha yapma beni deli ediyorsun.
sana acımam beni yapmayacağım şeylere zorlama."

"tam-am tamam özür dilerim
yapmayacağım demir lütfen çıkar beni korkuyorum çok korkuyorum midem bulanıyor."

bedenimi kucağına aldı kafamı daha çok yaslandım..
korkuyodum burdan..kan ceset midem bulanıyordu boğazım yanıyordu her hücrem şuan berbattı haldeydi..

depodan çıkmıştık.
çıkar çıkmaz sanki her tarafım rahatlamıştı.
saçlarımda dudaklarını hissetim.
öpmüştü.

kafamı hafifçe kaldırıp şiş ve hala yaşlı gözlerimle ona baktım.

"teşekür ederim."

"birdaha seni bu hale getirecek kadar kendimi kaybetmeme sebep olma elimde değil."

"sadece korktum..bana istemediğim onlarca şey yaptın seninle tanıştığım saatan beri.."

bana bakıp cevap vermeyerek eve girdi ikimizde berbat haldeydik heryerimiz çamur toz pislik..

"git hadi banyo al"

"sende gel korkuyorum"

hala bedenim titriyordu.
göz yaşlarına hakim olamıyordum.
korkuyordum şurdan şuraya bir adım atamam o manzarayı gördükten sonra.

"çok garipsin az önce delirdin beraber banyo yaptık diye bana olur olmadık şeyler yaptırdın bana kafayı yedirtin şimdi de birlikte yıkanalım diyorsun."

"evet diyorum korkuyorum"

"sadece korktuğun için yani"

"evet"

"o ceset benim şaheserim o kan benim suyum seni bu hale getiren de benim ve korkunun ta kendisi benim.
ve sen korktuğun için korkuya sığınıyorsun"

söyledikleri o kadar mantıklıydı ki..
ama biliyordum..bende biliyordum..
ama yapabileceğim birşey yoktu.
karşı çıkınca bana her şeyi yapabilecek bir adamdı.
karşı çıkmazsam da bana herşeyi yapabilcek bir adam.

o kadar çaresizim ki
ilk önce korkuyu kendi elerimle yaratıp sonrada o korkuya sığınıp korktuğumu söylüyordum.
bir günde hayatım mahfoldu sadece bir günde acınası hale düştüm.

"gelecek misin?"

yanıma gelip tekrar benu kucağına aldı.
ağlayarak, ve yorulmuş bedenimle,
yaslandım ona.

banyoya çıktık kimseden çıt çıkmıyordu.
beni güzelce yıkadı.
o duj jeliyle de her yerimi yıkamıştı.
elleri, tenimin her yerine,değmişti.
sesim bile çıkmadı.

bilmiyorum işte.
bilmiyorum düşünmek de istemiyorum bugünü atlatmak istiyorum sadece.
oda hızlıca yıkandı.
havluyu bedenime sardı oda beline lacivert havlusunu sardı.

"ic çamaşırlarını çıkar arkamı donuyorum."

cümlesini bitir bitirmez arkasını döndu.
üzerime sardığı havluyu çıkarıp
sütyenimi çıkartım ardından da iç çamaşırımı. tam havluyu saracaktım ki.

"dönme!"

diye bağırdım.

"tamam tamam"

diyerek ellerini havaya kaldırmıştı.
bu durum komigime gitti.
hızlıca havluyu sardım.

"tamam döne bilirsin."

arkasını döndü beni süzdü.

"şey bunları nereye koyayım?"

diyerek elimdeki iç çamaşırlarını gösterdim.
utanmıştım.

"bak orda kirli sepeti var"

camasir makinesinin yanında duran kirli sepetine baktım gittim attım ve yanına geldim.

"seni kaldırmamı ister misin'

"hıhım"

napim yani çok yorgundum bedenimi taşıyacak hal kalmadı bende nede artık ısrar edip bağıracak hal.

yaklaşıp beni kucağına aldı.
elleri çıplak baldırımı sımsıkı tutuyordu.

kollarımı boynuna sardım.
ve gözlerine bakmaya başladım.
banyodan çıktı.

"demir"

"efendim"

sağ tarafta olan odaya girdi.

"birşey soracağım."

"sor"

diyip durdu ve gözlerime baktı.

"kızmayacaksın ama"

"sor"

gözlerimi devirip.

"kızacaksın işte"

"kızmayacağım sor ne soracaksan"

"niye böyle bir pisliğe dönüştün sen ne oldu da bu hale geldin?"

ne yapim yani şuan tam sormanın zamani degil miydi?merak ediyordum işte sebep niye?

"bu muydu soracağın şey"

"evet merak ediyorum"

"ben pislik miyim?"

"değil misin?"

"daha fazlasıyım"

gülmeme engel olamamıştım.

"ne bakıyorsun"

"gamzelerin varmış"

"evet" diyip hemen gülmeyi kesmiştim.

"hadi indir beni"

yatağın yanına gelip beni yataga indirdi.
ve öylece çıkıp gitti.

yorganın altına girdim korkuyordum.
hala korkuyordum.
ama o kadar yorulmuştum ki gözlerimde tonlarca taş varmış gibi hissediyordum.
gözlerimi kapattım.
bir an önce Sabah olsun bu kâbus bitsin istiyorum..